Syrphidae – Bzygowate
Oczy u obu płci rozdzielone czołem, węższym u samca. Twarz silnie wyciągnięta do przodu – cecha diagnostyczna rodzaju. Scutum i odwłok czarne, pokryte jasnym, długim owłosieniem. Na tylnych krawędziach tergitów wąskie przepaski poprzeczne z jasnych włosków. Tylne uda silnie zgrubiałe.
- Status. Najrzadsza z krajowych gatunków z rodzaju (licząc z Matsumyia berberina), sporadycznie obserwowana, bardzo nieliczna. W Polsce na rozproszonych stanowiskach – prężna populacja odkryta m.in. w Poznaniu przez Pawła Trzcińskiego. Przed laty dość regularnie obserwowana w Spale na kwitnących głogach; obecnie wydaje się, że ta populacja wygasła bądź znacznie zmniejszyła liczebność EN EN
- Siedlisko. Stare lasy liściaste, zwłaszcza dębowe, z dużą ilością martwego drewna. Chętnie odwiedza kwitnące głogi, kaliny, maliny
- Wymiary. Długość ciała 9-13 mm
- Aktywność. Kwiecień – czerwiec
- Lokalizacja. Austria, Polska – lubuskie
- Pokarm. Nektar, wyciekające spod kory soki drzew liściastych. Larwy rozwijają się w martwym drewnie
- Podobne. Inne gatunki z rodzaju oraz nalotniki Brachypalpus – identyfikacje ułatwiają zgrubiałe uda trzeciej pary nóg
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Michael Knapp Ryszard Orzechowski
- Więcej o gatunku