Vespidae – Osowate
Głowa czarna z żółtymi plamkami przy wewnętrznej krawędzi oczu. Nadustek matowy, u samicy czarny, u samca żółty. Scutum czarne z żółtymi plamami; w regionie śródziemnomorskim znaczenia na tułowia mogą być częściowo czerwone, a jednej z form barwnych odnalezionych w Szwajcarii są one białe. Scutellum czarne z żółtą, owalną plamka centralną. Odwłok czarny z żółtymi przepaskami poprzecznymi na wszystkich tergitach, które w przedniej części odwłoka są przewężone, a w tylnej często rozerwane po środku. Spód odwłoka lekko wklęsły. Czułki krótkie z maczugowatymi, czerwonymi wierzchołkami.
- Liczebność. Zasięg obejmuje zachodnią i południową Europę
- Biotop. Ciepłe, kamieniste tereny otwarte. Gniazduje na skałach lub na kamieniach, na których konstruuje rurkowate komory lęgowe
- Wymiary. Długość ciała 7-9 mm
- Aktywność. Maj – wrzesień
- Lokalizacja. Hiszpania. W Polsce nie występuje
- Pokarm. Nektar, spadź, soki roślinne. Dla larw gromadzi mieszaninę pyłku i nektaru, w czym przypomina raczej pszczołę, niż inne osy – nie łowi dla larw żadnych owadów ani innych bezkręgowców
- Podobne. Liczne inne gatunki z rodzaju, zwykle nie wykazywane z Europy – w tym Celonites andreasmuelleri o błyszczącym nadustku i bledszych przepaskach odwłokowych
- Uwagi. Autor obserwacji – Simon Oliver