Megachilidae – Miesierkowate
Ciało czarne, błyszczące. Wewnętrzne krawędzie oczu z żółtym podkreśleniem. Scutum i scutellum lśniące, gęsto punktowane, obwiedzione kontrastowo żółtym smugami o łukowatym kształcie – smugi te ograniczają barki, oraz tylna krawędź scutellum i przy widoku z góry układają się w nieco jajowaty owal żółtych brzegach rozerwanych jedynie za głową i przy przednich kątach scutellum. Tegule pomarańczowe. Na tergitach 1, oraz 3-4 żółte przepaski poprzeczne. Na tergicie 2-im dwie rozdzielone plamy boczne lub wąska przepaska.
- Zasięg. Wschodnie stany USA, południowowschodnie krańce Kanady
- Biotop. Rozmaite tereny otwarte z gniazdami miesierek, kwietne łąki, murawy i ugory, ogrody
- Wymiary. Długość ciała samicy 7-10 mm, samca 4-8 mm
- Aktywność. Czerwiec – sierpień/wrzesień
- Lokalizacja. USA. W Polsce nie występuje
- Pokarm. Nektar. Larwy są kleptopasożytami gniazdowymi Megachile campanulae i Megachile exilis, a zapewne także innych miesierek. Larwa zabija larwę gospodarza po czym odżywia się zgromadzonymi zapasami pyłku i nektaru
- Podobne. Stosunkowo charakterystyczna
- Uwagi. Autorka obserwacji – Judy Gallagher