Corixidae – Wioślakowate
Ciało owalne. Oczy duże, czerwono-brązowe, rozdzielone szerokim, częściowo lub całkowicie jasnym czołem. Twarz jasna. Przedplecze zwykle poprzecznie prążkowane. Pokrywy skrzydłowe brunatne, zielonkawo-żółto cętkowane. Przednie nogi krótkie, przystosowane do grzebania w mule w celu poszukiwania pożywienia. Nogi środkowe i tylne mniej więcej tej samej długości; tylne stopy i golenie spłaszczone, wiosłowate, silnie, gęsto owłosione. Doskonale latają. W Polsce 4 gatunki, nieodróżnialne na fotografiach terenowych.
- Status. Pospolite
- Siedlisko. Stawy, glinianki, rowy i inne stojące zbiorniki wodne, zwłaszcza małe i o silnie zarośniętych brzegach
- Wymiary. Najbardziej znany wioślak punktowany Corixa punctata osiąga długość ciała od 12 do 14 mm
- Aktywność. Od wczesnej wiosny do jesieni; zimuje imago
- Lokalizacja. Łódzkie
- Pokarm. Glony oraz szczątki organiczne wydobywane przednimi nogami z dna zbiornika
- Podobne. Inne gatunki z rodziny, w tym gatunki z rodzaju Sigara (w Polsce co najmniej 13 gatunków), Hesperocorixa (5 gatunków) oraz Paracorixa concinna – identyfikacja na podstawie fotografii terenowych na ogół niemożliwa; konieczny widok na spód odwłoka i zbliżenie na przednie stopy; lecz nawet wtedy samice mogą się okazać nieoznaczalne
- Uwagi. Wioślaki pływają grzbietem do góry. Oddychają tlenem zmagazynowanym pod pokrywami skrzydłowymi
- Uwagi 2. Autor obserwacji – avidal