Miridae – Tasznikowate
Ciało owalne, jednolicie jasnozielone. Na ciemieniu niezbyt wyraźna bruzda (żeberko). Przedplecze gładkie, jego tylna krawędź niemal dwukrotnie dłuższa od szerokości głowy . Zakrywka (membrana) zielonkawo użyłkowana. Nogi zielone; na goleniach krótkie, jasne szczecinki. Czułki długie, dwubarwne (trzeci i czwarty człon ciemniejsze od członów 1 i 2); 2 człon ewidentnie dłuższy od szerokości głowy.
- Status. Pospolity
- Siedlisko. Lasy, parki, ogrody, sady, aleje, zarośla, polany, przydroża, ugory, łąki, pola uprawne
- Wymiary. Długość ciała 5.1-6.6 mm; samice większe od samców
- Aktywność. Maj – październik/listopad. Zimuje jajo
- Lokalizacja. Lubelskie
- Pokarm. Soki roślinne wysysane z pędów i owoców roślin zielnych i uprawnych oraz krzewów i drzew liściastych – chętnie z pokrzyw
- Podobne. Liczne inne zielone tasznikowate, które można odróżnić m.in. po proporcjach członów czułków i ich ubarwieniu, czy też długości i barwie szczecinek na goleniach (ciemne u gatunków z rodzaju Apolygus)
- Uwagi. Identyfikacja Grzegorz Gierlasiński
- Uwagi 2. Autor obserwacji – avidal
- Więcej o gatunku
- Rozmieszczenie