Argynnis paphia – Perłowiec królewicz

Nymphalidae – Rusałkowate
Zwany też dostojką malinowiec. Wierzchnia strona skrzydeł jaskrawo pomarańczowa z ciemnymi plamkami i liniami. Spodnia strona przedniego skrzydła w większości żółtopomarańczowa, tylne skrzydło zielonkawe ze srebrnobiałym deseniem. Forma valesina ma szarą wierzchnią stronę skrzydeł. Samca można odróżnić po wyraźnie zarysowanych plamach zapachowych na przednim skrzydle. Gąsienica ciemna, kolczasta, z jasnymi paskami na grzbiecie.

Nowa Gdynia 13.07.2011 Samiec

Zgierz – Nowa Gdynia 13.07.2011 ♂

Słowiński Park Narodowy 22.07.2020 ♀ Fot. Magdalena Jędro

ŁOB 05.08.2010 Samica na jeżogłówce

Łódzki Ogród Botaniczny 05.08.2010 ♀ na jeżówce

A.paphia valesina

Łuków 08.07.2017 ♀ Forma valesina Fot. Przemek Laskowski

A.paphia valesina

Gogolin 19.07.2013 ♀ Forma valesina Fot. Monika Pastrykiewicz

  1. Liczebność. Obok perłowca mniejszego najpospolitszy z perłowców, dawniej bardzo pospolity i liczny, dziś spotykany wszędzie i pospolicie, ale tylko lokalnie liczniejszy Arek Gawroński
  2. Biotop. Polany i skraje lasów, oraz słoneczne kwietne łąki i ogrody
  3. Wymiary. Długość ciała 33-38 mm. Rs 58-70 mm. Długość przedniego skrzydła do 35 mm
  4. Okres lotu. Czerwiec – wrzesień. Gąsienice od września do maja
  5. Lokalizacja. Łódzkie, świętokrzyskie, śląskie, opolskie, pomorskie, lubuskie, podkarpackie, mazowieckie. Występuje w całym kraju
  6. Pokarm. Nektar. Gąsienice żerują na fiołkach, bratkach i malinach
  7. Podobne. Pozostałe dostojki, zwłaszcza tylko sporadycznie zalatujący do Polski Argynnis pandora o karminowoczerwonym spodzie przednich skrzydeł
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Władysław Kapler Daria Domańska Magdalena Jędro Adam Kula Przemek Laskowski Monika Pastrykiewicz avidal
  9. A.paphia w bazie BioMap
  10. A.paphia na Lepiforum
A paphia

Polana Polichno 19.05.2019

A.paphia

Polana Polichno 19.05.2019

Zjawisko dymorfizmu płciowego w przyrodzie to rzecz znana i widoczna gołym okiem wśród zwierząt – samce i samice różnią się od siebie nie tylko posiadanymi gonadami ale i wyglądem. Wśród motyli jest to także zauważalne, choć w przypadku wielu gatunków, różnice są tak znikome, że rozpoznanie płci sprawia laikowi pewną trudność.  W przypadku malinowców samca można rozpoznać po charakterystycznych, ukośnych  plamach zapachowych na wierzchu przednich skrzydeł. Ale gdy motyl siedzi ze złożonymi skrzydłami rozpoznanie płci bywa trudne.
Sprawa staje się zupełnie prosta gdy mamy do czynienia z odmianą barwną dostojki malinowca zwaną valesina (Argynnis paphia f.valesina). Bo w tej odmianie występują tylko samice. I jest to forma dosyć rzadka. Ale zdarza się widywać stada dostojek gdzie oprócz normatywnie ubarwionych samców i samic występują samice formy valesina. Oczywiście motyle te krzyżują się w dowolnych konfiguracjach barwnych tzn. samce, które zawsze są pomarańczowo-czarne mają za partnerki albo podobnie ubarwione samice albo samice odmiany valesina.
Mniej więcej raz na jakiś czas wśród potomstwa motyli ma miejsce niesłychanie rzadkie zjawisko – z poczwarki wykluwa się tzw. gynandromorf czyli osobnik, który w połowie jest płci żeńskiej a w połowie męskiej.

Lasy Pomiechowskie 16.07.2014 Gynandromorf Fotografia oraz opis Władysław Kapler

Murawy Dobromierskie 26.07.2014 Samiec

Murawy Dobromierskie 26.07.2014 ♂

Zielona Góra – Ogród botaniczny 22.07.2018 Fot. Daria Domańska

ŁOB 05.08.2010

Łódzki Ogród Botaniczny 05.08.2010 ♀

A.paphia

Polana Polichno 12.08.2018 ♀ Forma valesina

Nowa Gdynia 13.07.2011

Zgierz – Nowa Gdynia 13.07.2011 ♂

ŁOB 05.08.2010

Łódzki Ogród Botaniczny 05.08.2010 ♀

Nowa Gdynia 13.07.2011 Kiedy odpoczywa wśród listowia ze złożonymi skrzydłami niełatwo ją zauważyć

Zgierz – Nowa Gdynia 13.07.2011 Kiedy odpoczywa wśród listowia ze złożonymi skrzydłami niełatwo go zauważyć

Rymanów 24.07.2022 Fot. Adam Kula

avidal

Leave a Reply