Nymphalidae – Rusałkowate
Wierzchnia strona skrzydeł brunatna (w różnych odcieniach) z żółtopomarańczową, przerywaną przepaską zewnętrzną. Przy wierzchołku przedniego skrzydła czarne oczko z pojedynczą lub podwójną białą źrenicą. Wierzchnia strona tylnego skrzydła z żółtopomarańczową przepaską zewnętrzną wypełnioną drobnymi oczkami; brak wąskiej przepaski w połowie długości skrzydła.
- Liczebność. Gatunek o malejącej liczbie stanowisk, regularniej spotykany jedynie na północy i południu kraju, w pozostałej części kraju lokalny a w wielu miejsca nieobecny Arek Gawroński
- Biotop. Prześwietlone lasy iglaste, leśne drogi i polany, śródleśne łąki; chętnie siada na liściach i na pniach
- Wymiary. Długość ciała 20-29 mm. Rs 42-56 mm
- Okres lotu. Maj – wrzesień. Zimuje młoda gąsienica
- Lokalizacja. Bieszczady, lubuskie, podlaskie. Na Wyżynie Łódzkiej bardzo rzadki
- Pokarm. Nektar. Gąsienice żerują na trawach
- Podobne. U Lasiommata megera skrzydła zauważalnie różnią się deseniem. Bardziej podobny, lecz wyraźnie mniejszy i rzadszy Lasiommata petropolitana różni się obecnością wąskiej przepaski środkowej na wierzchu tylnego skrzydła
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Jarosław Potapowicz Marek Adamski Jacek Strojny
- L.maera w bazie BioMap
- Więcej o gatunku
Fajny gatunek ciekawe tylko czemu tak rzdko spotykany.Biotop nic specjalnego.U nas w Lubuskim tez rzadki mi sie trafił w suchej sośninie na piaszczystej drodze.Siadały na pniach sosen.Tyle że to była wręcz monokultura sosonowa pełnote tego w kraju.To co powoduje jego rzadkość?
Motylami najmniej się zajmuję. Po prostu nie wiem. Przy okazji warto o to spytać jakiegoś motylarza.