Pieridae – Bielinkowate
Skrzydła białe z bardzo wyraźnym czarnym użyłkowaniem, słabo pokryte łuskami, co wywołuje wrażenie przezroczystości. U samców wierzchołki przednich skrzydeł lekko przyciemnione. Gąsienica silnie owłosiona, czarnożółta.

Puszcza Augustowska 03.06.2018 Fot. Jarosław Potapowicz

Grecja 06.06.2009 Fot. Heiner Ziegler

Lubuskie 28.06.2013 Fot. Ryszard Orzechowski

Lubuskie 28.06.2013 Fot. Ryszard Orzechowski

1. Liczebność. Dawniej gatunek pospolity i bardzo liczny w całej Polsce powodujący szkody w sadach. Na skutek stosowania środków ochrony roślin gatunek przeżył duży regres liczebności. Od początku XXI wieku gatunek wolno odbudowuje liczebność, jednak większe populacje tylko na południu kraju i lokalnie w pasie pojezierzy Arek Gawroński
2. Biotop. Zadrzewienia śródpolne, zarośla, łąki, sady, skraje lasów, polany, ogrody, ugory; chętnie na terenach wilgotnych
3. Wymiary. Długość ciała 32-35 mm. Rs 52-77 mm
4. Okres lotu. Koniec kwietnia – lipiec. Gąsienice wykluwają się w sierpniu – wspólnie żerują (ale jedzą niewiele) i wspólnie zimują w sporządzonych z liści kryjówkach. Do głównego żerowania przystępują wiosną
5. Lokalizacja. Grecja, Polska – lubuskie, pomorskie, podlaskie. Z Wyżyny Łódzkiej wykazywane, jednak obecnie z pewnością krytycznie rzadki; może nawet już u nas wyginął
6. Pokarm. Nektar. Gąsienice polifagiczne. Do gatunków żywicielskich zalicza się śliwę tarninę, śliwę domową, głóg jednoszyjkowy, jabłoń domową, morelę pospolitą oraz róże, jarząb i czeremchę – zapewne inne jeszcze drzewa i krzewy owocowe
7. Podobne. Przy braku opatrzenia można go pomylić ze Siona lineata
8. Uwagi. Niestrzępy obserwowali – Heiner Ziegler Jarosław Potapowicz Bogdan Mazur Ryszard Orzechowski
9. A.crataegi w bazie BioMap
10. A.crataegi na Lepiforum

Francja 19.04.2011 Fot. Heiner Ziegler

Szwajcaria – Lostallo 02.06.2006 Fot. Heiner Ziegler

Lubuskie 08.06.2009 Fot. Ryszard Orzechowski

Gdańsk 23.06.2021 Fot. Bogdan Mazur

avidal