Anthaxia hungarica

Buprestidae – Bogatkowate
Samiec jednolicie zielony z subtelnym, złocistym połyskiem. Samica o częściowo czerwonej głowie i barwnym przedpleczu, na którym widoczne są dwa intensywnie karminowe pasy boczne. Pokrywy samicy metalicznie zielone (czasem z niebieskim obrzeżeniem) lub niebieskie, a boki jej odwłoka intensywnie czerwone, wręcz malinowe. Czułki u obu płci na ogół z częściowo czerwonymi członami wierzchołkowymi, co jest słabo dostrzegalne na fotografiach terenowych.

Francja – Mormoiron 18.05.2021 ♀ Fot. Martin Galli

A.helvetica

Grecja – Tesalia 2014 ♀ Fot. Adam Woźniak

Francja – Allauch 15.05.2021 ♂ Fot. Martin Galli

Włochy 10.05.2020 ♂ Fot. Paolo Mazzei

  1. Zasięg. Zapewne miejscami liczna, lecz zwykle nieczęsto obserwowana. Znana z południowej i środkowowschodniej Europy; najbliższe stanowisko na Słowacji
  2. Siedlisko. Ciepłe lasy liściaste, polany, aleje dębowe
  3. Wymiary. Długość ciała 7-15 mm
  4. Aktywność. Kwiecień – lipiec, a w górach nawet do września
  5. Lokalizacja. Grecja, Francja, Włochy. W Polsce nie występuje
  6. Pokarm. Pyłek, płatki kwiatów; chętnie odwiedza żółte kwiaty astrowatych. Larwy żerują w drewnie dębów; preferują usychające, dość grube gałęzie. Rozwój trwa 2-3 lata
  7. Podobne. Przede wszystkim Anthaxia sponsa, u której wierzchołki czułków są niebieskie, a ona sama wyraźnie mniejsza, dorastająca do 9 mm. Szczególnie samce łatwo pomylić z wieloma innymi gatunkami. W Polsce podobnie ubarwiona Anthaxia manca różni się brązowym odcieniem pokryw
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Martin Galli Paolo Mazzei Marek R.Swadzba Adam Woźniak

Francja – Saint Maxime 12.06.2012 ♀ Fot. Marek R.Swadzba

Francja – Saint Maxime 12.06.2012 ♀ Fot. Marek R.Swadzba


Buprestidae - Świat


Łódź 15.12.2019

avidal

Leave a Reply