Uloboridae – Koliściakowate
Ubarwienie ciała bardzo jasne, dzięki gęstym jasnym włoskom pokrywającym głowotułów i odwłok wręcz białe. Na odwłoku obecne podłużne, ciemniejsze od tła pasy grzbietowe i jasne plamki brzeżne – deseń ten może być niewyraźny. W tylnej części odwłoka wzniesione włoski tworzą dostrzegalne kępki. Przednie nogi, a wmniejszym stopniu także nogi 2-ej pary, dłuższe od kolejnych. Przednie golenie bez kępki z długich włosków.
- Status. Zdecydowanie rzadki, obserwowany bardzo sporadycznie na zachodzie kraju
- Siedlisko. Suche murawy, wrzosowiska, wydmy śródleśne, skraje lasów sosnowych, piaszczyste leśne polany. Gatunek kserofilny i termofilny
- Wymiary. Samica 6-8 mm. Samiec 4-5 mm
- Aktywność. Czerwiec – wrzesień (osobniki dojrzałe płciowo)
- Lokalizacja. Hiszpania
- Pokarm. Drobne bezkręgowce łowione w promienistą, ułożoną poziomo sieć łowną o nieregularnym kształcie. Sieć ta wzmocniona jest dwoma zwykle pasmami wzmacniającymi (stabilimentum), jak u niektórych krzyżakowatych. Nie posiada gruczołów jadowych – schwytaną zdobycz unieruchamia kłaczkowatą, czepliwą przędzą
- Podobne. Nietrudny do identyfikacji
- Uwagi. Diagnostyczny dla gatunku jest zabezpieczony oprzędem kokon jajowy – uderzająco wąski (3mm), a jednocześnie bardzo długi (dłuższy niż sam pająk) i wyposażony w ząbkowate wypustki boczne. Samica umieszcza go między promieniami na sieci łownej
- Uwagi 2. Autor obserwacji – faluke
- Rozmieszczenie
Łódź 16.03.2024