Anthicidae – Nakwiatkowate
Maleńki chrząszcz ze zmodyfikowanym przedpleczem, które nadaje mu kosmiczny, niesamowity wygląd. Monoceros znaczy jednorożec i to chyba wystarczy za cały komentarz. Na pokrywach deseń z brunatnych plam i przepasek; wierzchołki pokryw jasne, żółtobrązowe. Odwłok tej samej barwy, co reszta spodu ciała.
- Liczebność. Pospolity i liczny, ale ciężko go wypatrzeć
- Biotop. Łąki, ugory, zadrzewienia, zarośla, parki, ogrody, przydroża, przytorza. Lubuje się w siadaniu na końcówkach traw i liści, które porusza byle podmuszek wiatru. A że do tego jest wiercipiętą, to i dla fotografującego stanowi ciężki przypadek. Jeśli nie udaje się go wyszukać na łące, polecam przeglądanie na żółto pomalowanych, wystawionych na działanie słońca elewacji, które wiosną go zwabiają
- Wymiary. Długość ciała 3.5 – 5.5 mm
- Aktywność. Kwiecień – lipiec/sierpień. Zimuje larwa
- Lokalizacja. Łódzkie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Pyłek i nektar. Przyciąga je również kantarydyna obecna w ciałach martwych oleic Meloe, które wtedy bywają oblegane przez gliczyce
- Podobne. Dwa pozostałe gatunki z rodzaju różniące (N.brachycerus i N.trifasciatus) się ciemnymi wierzchołkami pokryw bądź ubarwieniem odwłoka
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal
- N.monoceros w bazie BioMap