Lamprodila decipiens – Chlubek wierzbowiec

Buprestidae – Bogatkowate
Poprzednio znany jako Scintilatrix dives. Ciało owalne, lśniące, metalicznie zielone, przy bocznych krawędziach zwykle miedzisto-złoto połyskujące. Przedplecze z wyraźną, podłużną czarnej smugą po środku. Czarne  plamki na pokrywach wyraźne, stosunkowo duże i gęsto rozmieszczone. Odwłok zakończony parą ostro wyprofilowanych kolcowatych guzków.

S.rutilans

Łódzki Ogród Botaniczny 25.07.2015 Fot. Jacek Nowak

S rutilans

Łódzki Ogród Botaniczny 25.07.2015 Fot. Jacek Nowak

  1. Status. Zdecydowanie rzadki
  2. Siedlisko. Lasy, parki, doliny rzeczne, aleje – preferuje stanowiska ciepłe i nasłonecznione
  3. Wymiary. Długość ciała 12-16 mm
  4. Aktywność. Czerwiec – sierpień. Bardzo dobrze lata
  5. Lokalizacja. Łódzkie. Występuje w całym kraju, ale na nielicznych, rozproszonych stanowiskach
  6. Pokarm. Liście gatunków żywicielskich. Larwy żerują w drewnie stojących, starych wierzb, brzóz i wiązów
  7. Podobne. U Lamprodila rutilans brak czarnej smugi na środku przedplecza, a jego odwłok zakończony jest para łagodnie wyprofilowanych guzków. Bardzo rzadki Lamprodila mirifica różni się min. krótszym 4-tym członem czułków i punktowaniem pokryw – identyfikacja na podstawie fotografii terenowych bywa bardzo trudna
  8. Uwagi. Autor obserwacji – Jacek Nowak
  9. L.decipiens w bazie BioMap

avidal

Leave a Reply