Carabidae – Biegaczowate
Przedplecze czarne, lśniące, o zaokrąglonych bocznych krawędziach, z wgnieceniami na bokach. Pokrywy czarne, często z miedzianym lub zielonkawym połyskiem z rzędami licznych, miedzianych, lub zielonkawych dołków. Nogi, czułki i żuwaczki czarne. Niewielka część osobników danej populacji – zwłaszcza samice – potrafi latać.
- Liczebność. Rzadki, choć lokalnie bywa liczny. Czerwona Księga kat. EN. Czerwona Lista kat. EN. Gatunek prawnie chroniony
- Biotop. Doliny rzeczne, mokradła, torfowiska, bagna śródleśne i wilgotne, podmokłe lasy
- Wymiary. 25-37 mm
- Czas lotu. Od wiosny do jesieni. Aktywny głównie nocą. Zimuje imago
- Lokalizacja. Puszcza Kampinoska. Stosunkowo liczny także w dolinie warty i w Biebrzańskim Parku Narodowym. Wykazywany z Łodzi, Łęczycy i z Sulejowskiego PK
- Pokarm. Ślimaki, owady i ich larwy oraz inne bezkręgowce – w tym te łowione pod lustrem wody. Także kijanki, drobne ryby i inne niewielkie organizmy wodne. Larwy również drapieżne
- Podobne. Inne biegacze o dołkowanych pokrywach – mimo to stosunkowo charakterystyczny
- Uwagi. Biegacza bagiennego odnalazł Adam Woźniak
- Uwagi 2. W publikacjach, na stronach internetowych i w bazach entomologicznych wymiennie funkcjonują dwie nazwy gatunkowe – clathratus i clatratus. Choć obie można uznać za poprawne, choć pierwotnie używano formy clatratus, którą wg aktualnych zaleceń należy stosować
- C.clatratus w bazie BioMap
- Więcej o gatunku