Carabidae – Biegaczowate
Przedplecze czarne, lśniące, o zaokrąglonych bocznych krawędziach, z wgnieceniami na bokach. Pokrywy czarne, często z miedzistym lub zielonkawym połyskiem z rzędami licznych, miedzistych lub zielonkawych dołków. Nogi, czułki i żuwaczki czarne. Niewielka część osobników danej populacji – zwłaszcza samice – potrafi latać.
- Status. Rzadki, choć lokalnie bywa liczny. Gatunek prawnie chroniony EN EN
- Siedlisko. Doliny rzeczne, mokradła, torfowiska, bagna śródleśne i wilgotne, podmokłe lasy
- Wymiary. Długość ciała 25-37 mm
- Aktywność. Od wiosny do jesieni. Aktywny głównie nocą. Zimuje imago
- Lokalizacja. Puszcza Kampinoska. Stosunkowo liczny także w dolinie warty i w Biebrzańskim Parku Narodowym
- Pokarm. Ślimaki, owady i ich larwy oraz inne bezkręgowce – w tym te łowione pod lustrem wody. Także kijanki, drobne ryby i inne niewielkie organizmy wodne. Larwy również drapieżne
- Podobne. Inne biegacze o dołkowanych pokrywach – mimo to stosunkowo charakterystyczny
- Uwagi. Biegacza bagiennego odnaleźli – Adam Woźniak Jakub Kilijanek
- Uwagi 2. W publikacjach, na stronach internetowych i w bazach entomologicznych wymiennie funkcjonują dwie nazwy gatunkowe – clathratus i clatratus. Choć obie można uznać za poprawne, to pierwotnie używano formy clatratus, którą wg aktualnych zaleceń należy stosować
- C.clatratus w bazie BioMap
- Więcej o gatunku
Powinno być clatratus czy clathratus?
Bez „h”, zdecydowanie.