Cerambycidae – Kózkowate
Ciało smukłe, lecz masywne. Przedplecze o rozszerzających się ku tyłowi bocznych krawędziach, zwłaszcza u samic. Pokrywy wyraźnie, wzdłużnie bruzdkowane (3 lub 4 żeberka), żółto-brązowe, kasztanowo-brązowe lub brunatne; wierzchołki pokryw zwykle lekko rozchylone. Czułki kasztanowo-brązowe do ciemnobrunatnych, u samca tak długie jak reszta ciała; człon nasadowy zgrubiały. Trzeci człon czułków uderzająco długi.
Grecja 2017 ♂ Fot. Adam Woźniak
- Status. Bardzo rzadki, obserwowany tylko wyjątkowo. W Polsce na odosobnionych, pojedynczych współczesnych stanowiskach (stan na 2021 rok)
- Siedlisko. Ogrody, parki, aleje, tereny ruderalne, polany, skraje lasów
- Wymiary. Długość ciała 25-52 mm
- Aktywność. Czerwiec – sierpień
- Lokalizacja. Grecja, Polska – śląskie
- Pokarm. Polifagiczne larwy żerują w drewnie rozmaitych drzew liściastych – wymienia się min. platan, morwę, lipę, gruszę, buk, topole, wierzby, orzech włoski i kasztan jadalny
- Podobne. Inne gatunki z plemienia Prionini
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Krzysztof Naszczyński Adam Woźniak
- Więcej o gatunku
- Wymowa: egosoma skabrikorne
Będzin 2008 Fot. Krzysztof Naszczyński
Będzin 2008 Fot. Krzysztof Naszczyński