Megabruchidius dorsalis

Chrysomelidae – Stonkowate
Ciało z wierzchu brunatne lub szaroczarne, od spodu w znacznej mierze czerwone. Jasna, kontrastowa plama dochodząca do podstawy przeplecza o kształcie i rozmiarze charakterystycznym dla gatunku. Pokrywy nie zachodzą na jasny wierzchołek odwłoka – w ich przedniej i środkowej części rozległa, brązowawa plama, a na ciemnym tle plamki i przepaski z jasnoszaroniebieskich łusek. Uda oraz golenie 1 i 2 pary nóg są czerwone. Cztery pierwsze człony czułków czerwonawe, pozostałe czarne.

Niemcy – Huerth 04.06.2019 Fot. Marek R. Swadzba

  1. Status. Naturalny zasięg obejmuje wschodnią Azję. Zawleczony do Europy wraz z transportem roślin żywicielskich. Dołączony do krajowej entomofauny w 2017 roku; rzadko obserwowany, lokalny
  2. Siedlisko. W Europie środkowej, w tym w Polsce zasiedla głównie ogrody miejskie z glediczjami, na których żeruje
  3. Wymiary. Długość ciała 4.3-6 mm
  4. Aktywność. Wiosna – jesień; zimuje poczwarka wewnątrz nasiona
  5. Lokalizacja. Niemcy. W Polsce wykazany z Wrocławia
  6. Pokarm. Imagines i larwy żerują na glediczjach, rzadziej na innych bobowatych; larwy rozwijają się w nasionach
  7. Podobne. Również zawleczony do Europy z Azji Megabruchidius tonkineus jak dotąd nie został w Polsce odnaleziony
  8. Uwagi. Autor obserwacji – Marek R.Swadzba
  9. M. dorsalis w bazie BioMap

avidal

Leave a Reply