Curculionidae – Ryjkowcowate
Ciało walcowate, zwarte, czerwono-brunatne do niemal czarnego, lekko lśniące i widocznie owłosione. Przedplecze masywne jak u wszystkich korników. Pokrywy z ukośnie ściętymi wierzchołkami uzbrojonymi w kolcowate wyrostki – po cztery na każdej z pokryw, czyli łącznie jest ich osiem; największy jest wyrostek trzeci.
- Liczebność. Pospolity; wykazuje silną skłonność do gradacji (masowych pojawów)
- Biotop. Lasy iglaste – chętnie zasiedla drzewa rosnące w suchych, nasłonecznionych miejscach
- Wymiary. Długość ciała 4-5.5 mm
- Aktywność. Aktywny niemal cały rok. Rójka w kwietniu i maju (w górach do czerwca) oraz w lipcu i sierpniu. Dwa pokolenia w sezonie. Zimują młode imagines (w ściółce, w próchniejącym drewnie oraz w chodnikach macierzystych), rzadziej poczwarki
- Lokalizacja. Austria, Belgia. W Polsce na całym obszarze
- Pokarm. Beznogie i bezokie larwy żerują w świerkach, zwłaszcza osłabionych żerowaniem innych owadów (w tym brudnicy mniszki) i w wiatrołomach. Rzadziej opanowują inne drzewa iglaste. Chodnik macierzysty jednoramienny, dwuramienny lub trójramienny, przy czym ramiona skierowane do dołu
- Podobne. Inne korniki o ściętych pokrywach różnią się liczbą lub/i kształtem wyrostków na ścięciach pokryw. I tak np. u Ips sexdentatus jest ich łącznie 12
- Uwagi. Autorzy obserwacji – gernotkunz Gilles San Martin
- Uwagi 2. W ostatnich latach kornik drukarz stał się wymówką wykorzystywaną w związku masowymi wycinkami Puszczy Białowieskiej, motywowanej rzekomo troska o dobrostan puszczy. Należy jednak pamiętać (nawet jeśli przyjąć wątpliwe argumenty leśników), że gradacje ulegają naturalnemu cyklowi akumulacji i zaniku, a martwe, obumierające oraz chore drzewa stanowią bezwzględnie konieczny habitat dla wielu rozmaitych gatunków owadów i innych bezkręgowców – las to coś więcej, niż fabryka drzew
- I.typographus w bazie BioMap