Mordellidae – Schylikowate
Głowa półokrągłą, ciemna. Przedplecze czarne. Na pokrywach charakterystyczny dla rodzaju deseń. Pierwsze człony czułków pomarańczowe. Podstawa pygidium z szerokim jasnym pasem.
- Status. Bardzo pospolity; najczęstszy gatunek z rodzaju. Występuje w całym kraju
- Siedlisko. Łąki, polany, przydroża i inne kwietne tereny otwarte oraz tereny leśne, parki i zadrzewienia
- Wymiary. Długość ciała 5.5-8.5 mm
- Aktywność. Maj – wrzesień
- Lokalizacja. Łódzkie, małopolskie
- Pokarm. Nektar, pyłek; żerują zwykle na baldachach. Larwy saproksylofagiczne, rozwijają się w spróchniałym drewnie drzew liściastych, najchętniej topoli i wierzb
- Podobne. Identyczny jest Variimorda mendax, którego jednak spotkanie jest skrajnie nieprawdopodobne. Pozostałe dwa gatunki z rodzaju – Variimorda briantea i Variimorda basalis nie mają jasnego pasa na podstawie pygidium. Nieco podobny jest też Tomoxia bucephala, który różni się m.in. w całości czarnymi czułkami
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Jasiek Zieliński avidal
- V.villosa w bazie BioMap
U mnie w ogóle schylikowate są częste: na każdym baldaszkowatym w ogrodzie „schyla” się jakiś:D Ale faktycznie ten jest najczęstszy. To piękne chrząszcze!
Są małe i niepozorne, przez co tracą nieco ze swego uroku.