Meromyza pratorum – Łączniczka łąkowa

Chloropidae – Niezmiarkowate
Całe ciało zielone. Na scutum 3 podłużne, ciemne pasy. Czułki żółte. Tylne uda wyraźnie zgrubiałe – cecha diagnostyczna rodzaju Meromyza.

Chociszewo 24.07.2021 Fot. Lucyna Bugiera

Las żeromiński 17.06.2014

Las żeromiński 17.06.2014

  1. Status. Jedna z najpospolitszych z rodzaju. Występuje w całym kraju
  2. Siedlisko. Skraje lasów, łąki, polany, wszelkie tereny trawiaste; preferuje miejsca wilgotne
  3. Wymiary. Długość ciała 4.5-5.5 mm
  4. Aktywność. Czerwiec – sierpień
  5. Lokalizacja. Łódzkie, lubuskie
  6. Pokarm. Nektar i pyłek, także spadź. Larwy żerują na trzcinniku piaskowym z rodziny wiechlinowatych
  7. Podobne. Inne zielone gatunki z tego rodzaju, np. Meromyza ornata – ich rozróżnienie jest bardzo trudne
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji –Lucyna Bugiera avidal

avidal

Leave a Reply