Heleomyzidae – Błotniszkowate
Ciało jasnobrązowo ubarwione, sylwetka zgarbiona. Na twarzy dwie wibrysy (szczecinki przy krawędzi ust) z ciemną plamka poniżej. Na katepisternum (boczna płytka tułowiowa między przednimi i środkowymi biodrami) zakrzywiona ku górze długa szczecinka. Scutellum o silnie owłosionych krawędziach. Skrzydła z drobnymi szczecinkami wzdłuż żyłki kostalnej (krawędź skrzydła) – cecha diagnostyczna całej rodziny. Na skrzydle deseń z czarnych plam o kształcie, liczbie i rozmieszczeniu charakterystycznym dla gatunku; wierzchołki skrzydeł przyciemnione, lecz z kontrastowymi, jaśniejszymi od reszty skrzydła krawędziami o mlecznej barwie – ciemne plamy nie dochodzą do krawędzi skrzydeł na wierzchołkach. Wić czułków silnie owłosiona.
- Status. Przypuszczalnie nierzadka. Gatunek ekspansywny, zwiększający swój zasięg. Z naszego kraju wykazana w 2015 roku z Dolnego Śląska i Wielkopolski (A.Woźnica, T.Rutkowski)
- Siedlisko. Lasy, parki, ogrody, zarośla; chętnie na terenach o charakterze antropogenicznym
- Wymiary. Samica 6.5-7 mm. Samiec 5.6-6 mm
- Aktywność. Od wiosny do jesieni
- Lokalizacja. Austria
- Pokarm. Substancje płynne. Larwy mykofagiczne
- Podobne. Pozostałe gatunki z rodzaju nie mają pierzasto owłosionych wici, lub owłosienie jest krótsze. Różnią się także intensywnością i rozmieszczeniem plam na skrzydłach. Stosunkowo najbardziej podobną Suillia notata można odróżnić m.in. po braku ciemnej plamy poniżej pojedynczej, a nie podwójnej wibrysy
- Uwagi. Autor obserwacji – Michael Knapp