Sepsidae – Wońkowate
Maleńka, bardzo ruchliwa mucha o metalicznie połyskującym ciele. Głowa niemal idealnie okrągła. Na scutum tylko jedna para szczecin dc. Odwłok stylikowaty u nasady, potem wyraźnie szerszy i bardziej pękaty; oszczecenie tergitów wydatniejsze niż u pozostałych krajowych gatunków. Na spodzie przedniego uda dwie długie, ciemne szczeciny. Przy wierzchołku skrzydła ciemna plamka. Obie płci bardzo podobne; samca rozpoznaje się po dodatkowej szczecinie na boku 3 tergitu.
- Status. Pospolita i miejscami bardzo liczna
- Siedlisko. Lasy, parki, ogrody, zarośla, polany, tereny ruderalne, łąki, torfowiska; chętnie tereny podmokłe i kompostowniki
- Wymiary. Długość ciała 3-6 mm
- Aktywność. Marzec – październik
- Lokalizacja. Łódzkie, małopolskie
- Pokarm. Płynny – oprócz nektaru chętnie stołuje się na przejrzałych owocach i ekskrementach, w których zresztą rozwijają się ich larwy
- Podobne. Inne gatunki z rodzaju, w tym Sepsis fulgens, o dwóch parach szczecin (dorsocentral – dc) na scutum i jednej tylko długiej szczecinie na spodzie przedniego uda. Dwie pary szczecin dc charakteryzują również Sepsis cynipsea – samca tego gatunku łatwo odróżnić po wyraźnym wcięciu na przedniej goleni, którego brak u pozostałych gatunków z rodzaju. Najłatwiej pomylić ją z Sepsis violacea – pewność identyfikacji w tym przypadku gwarantuje analiza prążkowania na pleurytach i budowa genitaliów
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Jerzy Tomiak Jasiek Zieliński avidal

Potok Wielka Puszcza (Beskidy) 18.06.2023 Widoczne dwie długie szczecinki na spodzie przedniego uda oraz wydatne szczeciny odwłokowe Fot. Jerzy Tomiak