Sepsidae – Wońkowate
Maleńka, bardzo ruchliwa mucha o metalicznie połyskującym ciele. Głowa niemal idealnie okrągła. Na scutum tylko jedna para szczecin dc. Odwłok stylikowaty u nasady, potem wyraźnie szerszy i bardziej pękaty. Przy wierzchołku skrzydła ciemna plamka. Obie płci bardzo podobne; samca rozpoznaje się po dodatkowej szczecinie na boku 3 tergitu.
- Liczebność. Pospolita i miejscami bardzo liczna
- Biotop. Lasy, parki, ogrody, zarośla, polany, tereny ruderalne, łąki, torfowiska; chętnie tereny podmokłe i kompostowniki
- Wymiary. Długość ciała 3-6 mm. Skrzydło 2.6-4.3 mm
- Aktywność. Marzec – październik
- Lokalizacja. Łódzkie, małopolskie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Płynny – oprócz nektaru chętnie stołuje się na przejrzałych owocach i ekskrementach, w których zresztą rozwijają się ich larwy
- Podobne. Inne gatunki z rodzaju, zwłaszcza Sepsis fulgens, o dwóch parach szczecin (dorsocentral – dc) na scutum. Poza tym odwłok jest u S. punctum intensywniej czerwonawy, lub żółtopomarańczowy (zwłaszcza pierwszy, stylikowaty tergit), a nogi zazwyczaj jaśniejsze. Dwie pary szczecin dc charakteryzują również Sepsis cynipsea
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Jasiek Zieliński avidal