Berkshiria hungarica

Stratiomyidae – Lwinkowate
Głowa czarna, błyszcząca. Oczy z fioletowobordową smugą. Tułów czarny, scutellum czarne. Odwłok czarny, szeroki, wyraźnie szerszy od tułowia. Uda i golenie czarne, stopy żółte. Wici czułków białe. Skrzydła przezroczyste, nie przyciemnione przy nasadzie.

B hungarica

Wigierski Park Narodowy 26.05.2016 ♀

B.hungarica

Wigierski Park Narodowy 26.05.2016 ♀ podczas składania jaj – widoczne pokładełko

Łódzki Ogród Botaniczny 08.06.2017 ♀

Łódzki Ogród Botaniczny 08.06.2017 ♀

  1. Liczebność. Zdecydowanie rzadki, znany z kilku zaledwie stanowisk w Polsce – w tym z Ojcowa i z Lasu Łagiewnickiego (rok 1996) i Łódzkiego Ogrodu Botanicznego (rok 2003, oraz 2017; obserwacja własna)
  2. Biotop. Lasy z udziałem martwych drzew liściastych, przede wszystkim topól, zwłaszcza osik
  3. Wymiary. Długość ciała 3-5 mm
  4. Aktywność. Maj – sierpień
  5. Lokalizacja. Podlaskie – Wigierski Park Narodowy, łódzkie
  6. Pokarm. Spadź i nektar. Larwy drapieżne, rozwijają się pod korą osik i innych topól; być może także innych drzew liściastych
  7. Podobne. Pachygaster atra (częściowo przyciemnione skrzydła), Pachygaster leachii (bladożółte nogi), Eupachygaster tarsalis (przyciemnione nasady skrzydeł), Neopachygaster meromelas (żółte golenie)
  8. Uwagi. Autor obserwacji – avidal
Forest

Wigierski Park Narodowy 26.05.2016 Biotop – dwie powalone osiki w samym sercu Parku


avidal

Leave a Reply