Brachyopa insensilis – Nakwiecień płaskoczułki

Syrphidae – Bzygowate
Oczy samicy rozdzielone czołem (czoło dychoptyczne), oczy samca stykają się ze sobą na wąskim odcinku (czoło holoptyczne). Scutum szare. Barki szare. Scutellum dwubarwne, szare u nasady, pomarańczowe przy wierzchołku. Na boku tułowia płytka zwana proepimeronem jest naga. Odwłok pomarańczowy. Trzeci człon czułków bez dołka na wewnętrznej powierzchni trzeciego członu – ważna cecha diagnostyczna gatunku. Wici czułków z owłosieniem krótszym od średnicy wici. Skrzydła przezroczyste, bez plam – dłuższe i węższe, niż u innych gatunków z rodzaju.

Austria 21/04/2022 Fot. Michael Knapp

Austria 21/04/2022 Fot. Michael Knapp

Austria 21/04/2022 Fot. Michael Knapp

  1. Status. Rzadki, w wielu regionach nie ma go wcale
  2. Siedlisko. Lasy, parki, ogrody, aleje z kasztanowcami
  3. Wymiary. Długość ciała 6-8.5 mm
  4. Aktywność. Kwiecień – czerwiec
  5. Lokalizacja. Austria
  6. Pokarm. Nektar, spadź. Saprofagiczne larwy rozwijają się w wyciekach soku na świerkach i jodłach oraz na rozmaitych drzewach liściastych – zwykle są to wiązy, lub kasztanowce;
  7. Podobne. Inne gatunki z rodzaju o szarym wierzchu tułowia – Brachyopa pilosa, Brachyopa plena, Brachyopa vittata – u tych gatunków owłosienie wici czułków jest dłuższe od średnicy wici. Także Brachyopa maculipennis (plamkowane skrzydła !), Brachyopa scutellaris (pomarańczowe barki) i Brachyopa bicolor (całkowicie naga wić czułków). Wszystkie wymienione nakwietnie posiadają lepiej, lub mniej widoczne dołki na trzecim członie czułków. Jedynie bardzo rzadka Brachyopa grunewaldensis nie ma takiego dołka, przez co najtrudniej ją wyeliminować – można to uczynić na podstawie analizy owłosienia boków tułowia (proepimeron jest pokryty dość długim owłosieniem)
  8. Uwagi. Autor obserwacji – Michael Knapp

Rodzaj Brachyopa - Nakwiecień


Łódź 22.01.2017

avidal

8 thoughts on “Brachyopa insensilis – Nakwiecień płaskoczułki

  1. Fajnie że aż trzy bzygi doszły na raz.Z Brachyopa zostały jeszcze 2 gatunki bo jest 11 a ty masz 9.Ten B.grunewaldensis piszesz że bardzo rzadki a ten B.plena?

  2. Został jeszcze Brachyopa obscura – taka mniejsza wersja B.panzeri. Jeśli się nie mylę, był nawet łowiony w Wigierskim PN podczas ostatnich warsztatów, ale mnie nie udało się zrobić fotki.
    Brachyopa plena jest bardzo rzadki. Nie jestem pewien, ale w ostatnich latach chyba tylko raz był notowany. Sprawy nie ułatwia wielkie podobieństwo do Brachyopa pilosa.

  3. Czyli jednak 3 gatunki zostały.Tyle że to rzadkości.Szkoda że nie udało się z fotą obscura.To juz by był prawie komplet.U mnie w rezerwacie jest masa starych drzew.Ciekawe co tam z Brachyopa lata.Trzeba by było odłowić.Podsumowując zostały 3 gatunki z tego 2 bardzo rzadkie.Ten rodzaj Brachyopa w ogóle reszty bzygów nie przypomina.

Leave a Reply to avidalCancel reply