Syrphidae – Bzygowate
Saproksylofagiczny gatunek zaliczony w poczet plemienia Xylotini. Ciało dość monotonnie ubarwione, ciemnoszare, miejscami siwoszare; bez fajerwerków – jedynie na odwłoku słabo widoczne pod skrzydłami dwie jasnoszare plamy, a wierzch tułowia subtelnie zdobiony jasnymi podłużnymi pasami . Oczy połączone u samców, rozdzielone czołem u samic. Bardzo płochliwy.
- Liczebność. Bardzo rzadki w skali Polski i Europy. Edit 2020; wydaje się, że lokalnie stał się regularnie obserwowany (głównie w Bieszczadach) CR
- Biotop. Wilgotne lasy poprzecinane strumieniami i potokami, w których zalegają powalone drzewa. Przypuszcza się, że wzmożona ekspansja bobra europejskiego może pozytywnie wpłynąć na wzrost populacji tego bzyga. Samce terytorialne
- Wymiary. Długość ciała 8-11 mm. Długość skrzydła 9.5-10.5 mm
- Aktywność. Kwiecień – czerwiec
- Lokalizacja. Bieszczady, podlaskie. W łódzkim wykazywany z Grądów nad Lindą i z okolic Inowłodza znad rzeki Cetenki
- Pokarm. Nie odwiedza kwiatów, zlizuje spadź. Larwy saproksylofagiczne, rozwijają się pod korą w martwym, wilgotnym drewnie – chętnie zasiedlają powalone pnie zanurzone w wodzie, co jest ewenementem wśród bzygów; żywią się także detrytusem
- Podobne. Przypomina Brachypalpus laphriformis, Brachypalpus valgus i Criorhina asilica
- Uwagi. Potwierdzenie oznaczenia osobnika z Suchych Rzek Bogusław Soszyński
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Andrzej Kucharski avidal