Syrphidae – Bzygowate
Czoło wyciągnięte w długi ryjek. Tułów czarno-szary. Tergity bez czarnych marginesów przy bocznych krawędziach i bez ciemnej, pionowej pręgi środkowej. Tylne golenie jednolicie żółto-brązowe, bez ciemnej obrączki w części apikalnej. Wici czułków niemal nagie, z bardzo krótkimi włoskami.
Ojcowski Park Narodowy 08.07.2019 ♀ Fot. Maksymilian Syratt
Ojcowski Park Narodowy 08.07.2019 ♂ Fot. Maksymilian Syratt
Lubin 2022 ♀ Fot. Meadowlark
Ojcowski Park Narodowy 08.07.2019 ♀ Fot. Maksymilian Syratt
- Status. Zdecydowanie rzadka i lokalna; występuje głównie w górach – mimo to nie umieszczona na Czerwonej Liście
- Siedlisko. Skraje lasów i leśne prześwietlenia, polany
- Wymiary. Długość ciała 8-10 mm
- Aktywność. Kwiecień – wrzesień
- Lokalizacja. Małopolskie, dolnośląskie
- Pokarm. Nektar. Larwy koprofagiczne, rozwijają się w odchodach dzikich ssaków leśnych, zwłaszcza jeleni i borsuków
- Podobne. Pozostałe 2 krajowe gatunki z rodzaju. U Rhingia campestris boczne krawędzie tergitów mają czarne marginesy, przez środek odwłoka przebiega ciemna pręga, a tylne golenie maja ciemna obrączkę. Rhingia borealis ma znacznie ciemniejszy, czarny tułów i wici czułków pokryte drobnymi, lecz dłuższymi włoskami
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Meadowlark Maks Syratt
- Więcej o gatunku