Syrphidae – Bzygowate
Ciało ciemne. Scutum metalicznie błyszczące, z jasnymi plamami barkowymi. Scutellum czarne. Na pleurytach (boczne płytki tułowia) relatywnie długie, jasne włoski. Odwłok dwubarwny – 2 i 3 tergit intensywnie czerwone, wierzchołek odwłoka czarny. Uda czarne, pokryte gęstymi, białymi włoskami. Tylne krętarze z kolcem. Tylne uda zgrubiałe, z rzędem sztywnych szczecinek. Golenie jasne, żółtawe. Skrzydła przezroczyste.
- Liczebność. Krytycznie rzadki. Do 2013 roku nie notowany w kraju od ponad 20 lat – informacja ustna 2013, doktor Bogusław Soszyński
- Biotop. Wilgotne lasy z martwym drewnem. Chętnie przesiaduje na ściętych pniach i w ich pobliżu, wprost na ziemi, lub na większych kamieniach HIT INSEKTARIUM
- Wymiary. Długość ciała 11-15 mm
- Aktywność. Maj – lipiec
- Lokalizacja. Bieszczady – bogate w osobniki stanowisko odnalazłem na leśnej drodze między Zatwarnicą a Suchymi Rzekami. Na wykonanie przyzwoitych fotografii poświęciłem dwie godziny, dzięki czemu posiadam prawdopodobnie jedyne zdjęcia żywych Xylota ignava występujących w Polsce. w 2014 odnalazłem drugie stanowisko, w pobliżu miejscowości Bereżki
- Pokarm. Sporadycznie odwiedza kwiaty zwykle, zlizuje z liści spadź i opadły na nie pyłek. Larwy żerują w spróchniałym drewnie, są saproksylofagiczne
- Podobne. Xylota segnis różni się m.in. szczegółami ubarwienia (tergity 2 i 3 raczej pomarańczowe, niż czerwone) i brakiem kolca przy tylnym krętarzu u samicy. Brachypalpoides lentus ma ciemne golenie, tak samo Chalcosyrphus piger
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Andrzej Kucharski avidal