Tachinidae – Rączycowate
Niewielka rączyca z podrodziny Exoristinae. Głowa relatywnie duża; oczy u obu płci rozdzielone bardzo szerokim czołem. Ciało szaroczarne, długo i gęsto oszczecone. Scutellum z uniesionymi do góry, sztywnymi szczecinkami. Nogi czarne. Czułki czarne; trzeci człon wydłużony. Skrzydła przezroczyste; komórka R5 zamknięta. Krawędź kostalna skrzydła z licznymi, krótkimi szczecinkami – istotna cecha diagnostyczna gatunku.
Łódź – BRUS 13.04.2020 ♀ Widoczne krótkie szczecinki na przedniej krawędzi skrzydła
Łódź – BRUS 13.04.2020 ♀
- Status. Pospolita i liczna
- Siedlisko. Związana z otwartymi, trawiastymi biotopami; szczególnie chętnie zasiedla tereny ruderalne
- Wymiary. Długość ciała 4-6.5 mm
- Aktywność. Aktywna od marca. Jedna z najwcześniej pojawiających się rączyc w sezonie
- Lokalizacja. Łódzkie
- Pokarm. ? Przypuszczam, że larwy są parazytoidami stadiów preimaginalnych drobnych motyli
- Podobne. Liczne inne ciemne rączyce – pomocne w identyfikacji cechy to bardzo szerokie czoło, uniesione szczecinki na scutellum i oszczecona krawędź kostalna skrzydła, oraz wyjątkowo wczesny pojaw
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal
- Uwagi 2. Identyfikacja Theo Zeegers
Łódź – BRUS 13.04.2020 ♀