Therevidae – Dziewierkowate
Poprzednio pod nazwą Thereva praestans. Oczy samic rozdzielone czołem, oczy samców stykają się ze sobą. Ciało pokryte złocistymi włoskami. Scutum z parą wąskich, żółtych, pionowych prążków prześwitujących spod spod gęstego owłosienia; prążki te są wyraźniejsze u samca. Na scutum 2 pary szczecinek dc (dorsocentral setae; szczecinki śródplecowe) – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Tergity 2-6 u samicy z czarnymi przepaskami. Tergity 2-5 u samca z czarnymi przepaskami o trójkątnym zarysie. Ostatni tergit czarny u obu płci. Uda ciemniejsze od goleni. Czułki brunatno-czarne z rozjaśnionym u nasady 3-im członem. Skrzydła przezroczyste; pterostigma żółta. Główka przezmianki czarna.
Chociszewo 29.05.2019 ♂ Fot. Lucyna Bugiera
Chociszewo 29.05.2019 ♂ Fot. Lucyna Bugiera
Chociszewo 29.05.2019 ♂ Fot. Lucyna Bugiera
- Status. Nierzadka, miejscami liczna
- Siedlisko. Skraje lasów, łąki, polany, parki, zarośla, ogrody, murawy
- Wymiary. Długość ciała 9.5-12 mm
- Aktywność. Kwiecień – sierpień
- Lokalizacja. Lubuskie
- Pokarm. Nektar, spadź. Drapieżne larwy żyją w glebie, polują głównie na larwy chrząszczy
- Podobne. Inne dziewierki różniące się m.in. detalami ubarwienia i liczbą szczecienk dc
- Uwagi. Autorka obserwacji i identyfikacji – Lucyna Bugiera