Xylomyidae – Pośniadkowate
Oczy duże. Głowa stosunkowo mała. Wierzch tułowia z charakterystycznym żółtoczarnym deseniem. Scutellum żółte. Odwłok czarny z żółtymi przepaskami na krawędziach tergitów. Uda i golenie żółte; tylne uda i golenie zaczernione w części apikalnej. Biodra czarne.
Gdańsk Fot. Tomasz Grzegorczyk
Hodowla larwy znalezionej w dziupli przez Chiffchaffa powiodła się i w 2010 na świat przyszła taka oto piękna Xylomyia
Gdańsk Fot. Tomasz Grzegorczyk
- Liczebność. Zdecydowanie rzadka – znacznie łatwiej odszukać larwy i wyhodować imago, niż spotkać je w terenie. Czerwona Księga kat. VU. Czerwona Lista kat. EN
- Biotop. Lasy mieszane i liściaste z próchniejącymi, dziuplastymi drzewami; także parki ze starymi drzewami, a przypuszczalnie także pojedyncze stare drzewa, lub aleje
- Wymiary. ?
- Aktywność. Czerwiec i lipiec
- Lokalizacja. Występuje na rozproszonych stanowiskach w całym kraju. Na Wyżynie Łódzkiej jak dotąd nie odnaleziona, ale uważam, że jej występowanie u nas jest wielce prawdopodobne
- Pokarm. Larwy przypuszczalnie saprofagiczne. Znajdowane głównie w dziuplach starych drzew liściastych różnych gatunków; odżywiają się martwą materią organiczną pochodzenia roślinnego i zwierzęcego
- Podobne. U Xylomyia czekanovskii biodra są żółte – gatunek ten nie został wykazany z terenu naszego kraju, ale jego obecność w Polsce nie jest wykluczona
- Uwagi. Autorami fotografii i obserwacji są Grzegorz Hebda i Tomasz Grzegorczyk