Eresidae – Poskoczowate
Samica masywna, aksamitnie czarna z pojedynczymi, drobnymi plamkami z jasnych włosków na głowotułowiu i odwłoku. Samiec z intensywnie jaskrawo czerwonym lub żółto-pomarańczowym odwłokiem, na którym znajdują się 4 czarne, zwykle jasno obwiedzione, owalne plamy; mogą się one zlewać w jedną, rozległą plamę. Pierwsze dwie pary nóg samca biało-czarne. Dwie tylne pary nóg samca z podłużnymi, jasnymi paskami.
- Zasięg. Bałkany, Półwysep Apeniński, region czarnomorski, Bliski Wschód. W Grecji, Bułgarii i we Włoszech lokalnie liczny
- Siedlisko. Murawy kserotermiczne i inne tereny trawiaste o charakterze stepowym, zbocza i skarpy z wystawą południową, skraje lasów sosnowych, gaje oliwne. Gatunek naziemny, znajdowany często pod kamieniami
- Wymiary. Samica 10-40 mm – bodaj największa samica wśród europejskich poskoczy. Samiec 5-11 mm. Uderzająco wielka dysproporcja rozmiarów między płciami
- Aktywność. Kwiecień – lipiec; samice można spotkać nawet w październiku
- Lokalizacja. Kreta. W Polsce nie występuje
- Pokarm. Bezkręgowce zaplatane w sieć łowną
- Podobne. W Polsce występuje bardzo podobny Eresus kollari (samice nie dorastają do tak imponujących rozmiarów, u samców dwie pary tylnych nóg pozbawione są podłużnych, jasnych pasków)
- Uwagi. Autor obserwacji – Włodek Wypych