Carabidae – Biegaczowate
Ciało płaskie, czarne, lśniące. Masywna głowa uzbrojona w wielkie, wysunięte do przodu żuwaczki. Przedplecze szersze od głowy, o zaokrąglonych tylnych kątach. Golenie pierwszej pary nóg wyposażone w wydatne wyrostki służące do kopania w podłożu. Pokrywy gładkie z wyraźnym rowkowaniem. Poszczególne gatunki z reguły trudne do rozróżnienia na fotografiach terenowych.
Toskania 2018 Fot. Rafał Celadyn
Toskania 2015 Scarites buparius Fot. Rafał Celadyn
Toskania 2018 Fot. Rafał Celadyn
- Zasięg. Rodzaj zasiedla Europę, północną Afrykę, Amerykę Północną i Bliski Wschód – zapewne przynajmniej lokalnie jest liczny
- Siedlisko Piaszczyste brzegi lasów, wydmy śródlądowe i nadmorskie i inne otwarte tereny o luźnej glebie; w czasie najgorętszych godzin ukrywają się w samodzielnie wygrzebanych norkach, pod kłodami, bądź pod kamieniami i luźnym materiałem skalnym
- Wymiary. Długość ciała przeciętnie 30-40 mm, jednak zdarzają się osobniki dorastające do ponad 6 cm; samce na ogół mniejsze od samic
- Aktywność. Wiosna i lato; najczęściej obserwowane w maju
- Lokalizacja. Włochy. W Polsce nie występują
- Pokarm. Polują na rozmaite bezkręgowce, które zaciągają do norki i pożerają – chętnie na mięczaki i larwy czarnuchowatych. Autor obserwacji podaje, że częstym daniem w ich menu są gatunki z rodzaju Pimelia
- Podobne. Przede wszystkim gatunki z rodzajów Ditomus i Dixus, które najłatwiej odróżnić po budowie przednich goleni, pozbawionych wydatnych wyrostków grzebnych
- Uwagi. Samce toczą ze sobą walki, podczas których pokonany zostaje wyrzucony żuwaczkami w powietrze; zdarza się, że kończą się one śmiercią słabszego samca
- Uwagi 2. Autor obserwacji – Rafał Celadyn