Steatoda paykulliana

Theridiidae – Omatnikowate
Ciało czarne, lśniące. Odwłok samicy bardziej pękaty, niż samca. Na odwłoku biały, żółty lub czerwony deseń składający się z pasa przedniego, zwykle połączonych z nim pasów bocznych oraz jodełkowatego pasa centralnego; deseń ten jest zwykle słabiej zaznaczony u samca, ale bywa też często częściowo, lub całkowicie zredukowany u obu płci – wtedy pająk jest niemal jednolicie czarny.

Toskania – Prato 27.11.2020 Fot. Marco Huang

Toskania – Prato 02.02.2021 Fot. Marco Huang

Gruzja 2014 ♀ Fot. Adam Woźniak

  1. Liczebność. W zasięgu obejmującym głównie basen Morza Śródziemnego i rejon Kaukazu zwykle pospolity i liczny
  2. Biotop. Murawy, wrzosowiska, kserotermy i wzgórza wapienne, wydmy śródlądowe i nadmorskie, łąki, winnice, ogrody, kamieniołomy, tereny ruderalne; preferuje biotopy suche i półsuche
  3. Wymiary. Samica 8-13 mm. Samiec 4.5-8.4 mm
  4. Aktywność. Samice aktywne nawet cały rok, samce spotykane głównie w maju i w sierpniu
  5. Lokalizacja. Gruzja, Włochy. W Polsce nie występuje
  6. Pokarm. Bezkręgowce schwytane w sieć łowną, także znacznie większe od samego pająka; często łowi szarańczaki i pasikoniki. Ukąszenie bywa bolesne także dla ludzi
  7. Podobne. Na południu Europy można go pomylić z karakurtami z rodzaju Latrodectus, w tym z Latrodectus tredecimguttatus. Pozbawione barwnego desenia osobniki podobne do innych ciemnych, lecz zwykle mniejszych gatunków z rodzaju
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Adam Woźniak Marco Huang
  9. Uwagi 2. Identyfikacja osobnika z Gruzji Michał Michlewicz – jako gatunek najbardziej prawdopodobny
  10. Więcej o gatunku

avidal

Leave a Reply