Sphingidae – Zawisakowate
Tułów pokryty z wierzchu gęstymi, oliwkowymi, rzadziej złocisto-pomarańczowymi łuskami Spód tułowia jasny, bez czerwonych smug dochodzących do krawędzi oczu. Odwłok z co najmniej dwoma tergitami o intensywnie szkarłatnej barwie – pozostałe tergity takie, jak wierzch tułowia. Na wierzchołku odwłoka kępki wzniesionych, czarnych i czerwonych łusek. Nogi bladożółte – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Skrzydła przezroczyste z szerokim, czarnym obramowaniem. Gatunek wykazuje pewna zmienność osobniczą i poszczególne osobniki często różnią się detalami ubarwienia – na przykład szkarłatne łuski na odwłoku zastąpione bywają bordowymi. Gąsienica żółto-zielona z zielona głowa i czerwonymi przetchlinkami w białej obwódce; róg na końcu ciała niebieski lub czerwony.

Virginia – Lorton 02.05.2017 Fot. Judy Gallagher

Virginia – Fairfax 17.10.2018 Fot. Judy Gallagher

District of Columbia – Waszyngton 19.08.2017 Fot. Judy Gallagher

1. Zasięg. Stany Zjednoczone łącznie z Alaską, Kanada i Meksyk
2. Siedlisko. Łąki, polany, skraje lasów, parki, zarośla, a przede wszystkim ogrody
3. Wymiary. Rs 40-55 mm
4. Okres lotu. Kwiecień – październik. Apogeum pojawu od czerwca do września
5. Lokalizacja. USA. W Polsce nie występuje
6. Pokarm. Nektar – fruczak zawisa nad kwiatem i długą, osiągającą do 21 mm trąbką pobiera pokarm. Gąsienice żerują na wiciokrzewach, kalinach, abeliach, śnieguliczkach, głogach i innych różowatych
7. Podobne. U Hemaris gracilis nogi są czerwone, a na spodzie tułowia widoczne są dwie czerwone smugi. U znacznie już mniej podobnego Hemaris diffinis nogi są czarne, a odwłok czarno-żółty. Gąsienica Hemaris gracilis różni się brakiem białej obwódki na przetchlinkach
8. Uwagi. Autorka obserwacji – Judy Gallagher

Sphingidae - Świat

avidal