Vitacea polistiformis – Bachus klecankowiec

Sesiidae – Przeziernikowate
Odwłok mniej lub bardziej intensywnie czerwony, bądź brązowy (w różnych odcieniach – od jasnobrązowego po częściowo brunatno-czarny) z żółtymi przepaskami na tergitach o zmiennej szerokości – od ograniczonych do tylnych krawędzi tergitów po rozlewające się na ich niemal całą długość. Szczotka odwłokowa czerwona do rdzawo-brązowej nawet u bardzo ciemnych osobników. Czułki z przyciemnionymi członami środkowymi, które dodatkowo na ogół mienia się na niebiesko. Wierzch tułowia najczęściej o czerwono-brązowych bokach z ciemniejszym, szerokim pasem po środku lub z dwiema wąskimi smugami – ubarwienie tułowia podlega znacznej zmienności osobniczej, podobnie zresztą jak i odwłoka, zawsze jednak naśladuje ostrzegawcze ubarwienie klecanek: nearktyczne gatunki nader często mają czerwono-brązowe odwłoki. Skrzydła przednie silnie, brązowo przyciemnione; tylne skrzydła o przezroczystych okienkach i przyciemnionych żyłkach.

Virginia – Lorton 25.05.2022 Fot. Judy Gallagher

Virginia – Lorton 25.05.2022 Fot. Judy Gallagher

  1. Zasięg, Wschodnie, południowe i centralne stany USA – od wschodnich wybrzeży po Nebraskę i Teksas
  2. Siedlisko. Winnice, ogrody
  3. Wymiary. Rs 26-42 mm. Gąsienica dorasta do 35 mm
  4. Okres lotu. Kwiecień – wrzesień
  5. Lokalizacja. USA. W Polsce nie występuje
  6. Pokarm. Gąsienice żerują w korzeniach winorośli – zarówno dzikich jak i uprawnych
  7. Podobne. Pozostałe gatunki z rodzaju – w tym Vitacea scepsiformis
  8. Uwagi. Autorka obserwacji – Judy Gallagher

avidal

Leave a Reply