Anthocoridae – Dziubałkowate
Głowa, przedplecze i trójkątna tarczka czarne, błyszczące. Cuneus (klinik) czarny. Zakrywka (membrana) zwykle dwubarwna – na mlecznobiałym tle ciemny wzór w kształcie rozmytej klepsydry. Uda i golenie zwykle pomarańczowe, lub pomarańczowobrazowe, często z ciemnymi obrączkami nad kolanami, zwłaszcza tylnymi. 2 i 3 człon czułków najczęście pomarańczowe z ciemnymi wierzchołkami; człony 1 i 4 wyraźnie ciemniejsze.

Łódź – Widzew 13.10.2014

Łódź – Widzew 13.10.2014

1. Liczebność. Pospolity
2. Biotop. Lasy, parki, ogrody, zarośla, polany; z rzadka zapędza się do budynków mieszkalnych
3. Wymiary. Długość ciała 3.5-4.5 mm
4. Aktywność. Samice w zasadzie cały rok; samce giną późną jesienią. 2 lub 3 pokolenia w sezonie
5. Lokalizacja. Łódzkie. Występuje w całym kraju
6. Pokarm. Jaja i larwy owadów, oraz imagines – zarówno niewielkie mszyce i roztocze, jak i znacznie, kilkukrotnie większe od dziubałka muchówki, gąsienice, inne pluskwiaki, itp
7. Podobne. Pozostałych 9 krajowych gatunków z rodzaju Anthocoris (na fotografiach może się znajdować któryś z nich), niezmiernie trudnych do rozróżnienia – istotne cechy to m.in. deseń na zakrywce, ubarwienie czułków i nóg. Podobny jest także Lyctocoris dimidiatus
8. Uwagi. Autor obserwacji – avidal
9. Rozmieszczenie

Łódź – Dolina Olechówki 16.06.2021 Larwa Anthocoris sp.

avidal