Aphidina – Mszyce
Znana tez pod nazwą bawełnica wiązowo-turzycowa. Forma uskrzydlona – głowa i tułów brązowe, odwłok zielony; skrzydła przezroczyste z jasnymi, słabo zaznaczonymi pterostigmami. Forma z pokolenia wiosennego zasiedlająca galasy – ciało żółto-zielone z cienką, woskową powłoką. Forma żerująca na turzycach jest ciemnożółta. Galasy bocznie spłaszczone, osadzone na szerokiej podstawie, od góry ząbkowane, bardzo efektowne – początkowo zielone, potem żółte, pomarańczowe, czerwone; licznie występuję też formy przejściowe, wielobarwne.
- Status. Pospolita i bardzo liczna w całym kraju. Mszyce nieczęsto obserwowane, gdyż wiosenna generacja większość życia spędza w galasach na wiązach
- Siedlisko. Lasy, parki, ogrody, aleje, mokradła
- Wymiary. Długość ciała formy uskrzydlonej 1.8-2.6 mm. Długość ciała formy letniej 0.9-1.5 mm. Galasy osiągają około 10 mm wysokości
- Aktywność. Kwiecień – październik
- Lokalizacja. Łódzkie
- Pokarm. Soki wysysane z liści wiązów (forma wiosenna) oraz turzyc i wełnianek (forma letnia). W czerwcu i lipcu większość osobników zmienia roślinę żywicielska z wiązu na trawy. We wrześniu uskrzydlone osobniki powracają na wiązy, składają jaja, a z nich wylęgają się larwy wysysające soki z miękkiej kory
- Podobne. Inne mszyce. Na wiązach łatwo spotkać galasy Tetraneura ulmi, które różnią się na ogół silniej powcinanymi brzegami, zwłaszcza w górnej części oraz zwykle węższą podstawą
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal
- Więcej o gatunku