Aphidina – Mszyce
Głowa i tułów mają kolor od słomkowego po bladozielony. Odwłok również zielony, choć nieco ciemniejszy i z ciemnozielonym paskiem na grzbiecie, szczególnie widocznym u późnych nimf i samic dorosłych. Czułki są ciemne, syfony blade z ciemnymi końcówkami. Na początku sezonu dorosłe osobniki są bezskrzydłe, w warunkach przegęszczenia pojawiają się formy uskrzydlone i migrują na sąsiednie rośliny żywicielskie.
W ciepłym klimacie mszyca ta rozmnaża się wyłącznie przez partenogenezę, a samice rodzą nimfy w tempie do pięciu dziennie; jedno pokolenie rozwija się od siedmiu do dziewięciu dni. W ciągu roku może być kilkanaście pokoleń. W klimacie umiarkowanym samice łączą się jesienią z uskrzydlonymi samcami, a składane przez nie jaja zimują na resztkach roślin żywicielskich. W wyniku przenikania do rośliny enzymów ze śliną mszyc tworzą się na liściach traw dobrze odgraniczone żółte lub czerwone plamy na liściach. Gdy mszyce stają się liczniejsze, stopniowo plamy powiększają się a liście obumierają. W skrajnych przypadkach cała roślina więdnie. W trawie darniowej zasiedlone liście mają brązowe końcówki, co silnie kontrastuje ze zdrowymi liśćmi. Gdy liście obumierają, mszyce przechodzą na świeże liście. Mszyca południowozbożowa jest wektorem kilku wirusów roślinnych, w tym groźnego dla upraw zbóż wirusa żółtej karłowatości jęczmienia. Mrówki są widywane na koloniach, choć niezbyt często.
Warszawa – Ursynów 24.05.2022 Fot. Marek W.Kozłowski
Warszawa – Ursynów 24.05.2022 Fot. Marek W.Kozłowski
Warszawa – Ursynów 24.05.2022 Fot. Marek W.Kozłowski
- Liczebność. Pierwotnym terytorium występowania jest Palearktyka. Zawleczona do obu Ameryk i na Daleki Wschód. W Polsce i w Europie centralnej oraz na Wyspach Brytyjskich niezbyt liczna
- Biotop. Trawniki, łąki, uprawy zbóż
- Wymiary. Dorosłe samice osiągają od 1.3 do 2.1 mm długości
- Aktywność. Kwiecień/maj – wrzesień/październik. Zimuje jajo
- Lokalizacja. Mazowieckie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Żyje wyłącznie na trawach z rodziny Poaceae; zasiedlane rodzaje to Agropyron, Avena, Bromus, Dactylis, Eleusine, Festuca, Hordeum, Lolium, Oryza, Panicum, Poa, Sorghum, Triticum i Zea
- Podobne. Podobne gatunki rodzaju żerujące na trawach (szczególnie Schizapis holci i Schizaphis agrostis) można odróżnić po proporcjach segmentu rostralnego, co da się ocenić tylko na preparacie mikroskopowym
- Uwagi. Autor obserwacji i identyfikacji – Marek W.Kozłowski
- Więcej o gatunku