Miridae – Tasznikowate
Ciało owalne. Głowa niemal tak szeroka, jak podstawa przedplecza. Przedplecze pozbawione wyraźnego punktowania, na bokach spłaszczone i lekko zagięte do góry, z dwiema pionowymi smugami ciemniejszymi od tła. Odwłok masywny i stosunkowo szeroki. Pierwszy człon czułków wyraźnie grubszy od pozostałych. Pokrywy skrzydłowe zwykle zakrywające odwłok; samce zawsze makropteryczne (długoskrzydłe). Najistotniejsze cechy diagnostyczne zwykle nie są widoczne na fotografiach terenowych – m.in. długa kłujka sięga co najmniej do 2-go sternitu – często aż do 4-go.
- Status. Rzadki, prawie wszystkie stanowiska na południu kraju; pierwsze stwierdzenie w 2013 roku
- Siedlisko. Łąki, przydroża
- Wymiary. Długość ciała 7-8.5 mm
- Aktywność. Koniec maja – wrzesień
- Lokalizacja. Małopolskie
- Pokarm. Soki wysysane z wyczyńca łąkowego Alopecurus pratensis, być może także z innych traw
- Podobne. Dwa pozostałe krajowe gatunki z rodzaju są przeciętnie mniejsze (A.carinata 5.5-7.4 mm, A. gimmerthalii 4.8-6.5 mm), a ich kłujka jest krótsza, sięga co najwyżej do nasady tylnych nóg
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Grzegorz Gierlasiński avidal
- Rozmieszczenie