Miridae – Tasznikowate
Ciało smukłe, delikatne. Głowa żółta, lub zielonkawa z parą ciemnych pasków. Przedplecze w różnych odcieniach barwy żółtej, często z zielonymi akcentami, zwłaszcza w przedniej części. Scutellum z rozległymi, żółtymi, niekiedy czerwono zabarwionymi plamami bocznymi. Skrzydła zawsze w pełni wykształcone, przezroczyste z ciemnymi plamkami na wierzchołkach corium i na cuneusach. Zakrywka bezbarwna z szarym użyłkowaniem. Odwłok żółty, pomarańczowoczerwony lub zielony. Nogi bladożółte do zielonkawych; uda ciemno plamkowane. Tylne golenie uderzająco długie. Czułki krótsze od reszty ciała; pierwszy człon czerwonobrązowy – istotna cecha diagnostyczna gatunku.
Łódź – Widzew 20.09.2020
Łódź – Widzew 16.09.2020
Łódź – Widzew 16.09.2020 Widoczne zielone krętarze, charakterystyczne dla niektórych osobników tego gatunku
Łódź – Widzew 20.09.2020
- Liczebność. Pospolity, miejscami bardzo liczny (na podstawie obserwacji własnych)
- Biotop. Zarośla, polany, skraje lasów, łąki, ogrody
- Wymiary. Długość ciała samicy 4.8-5.5 mm. Samiec 4.2-5 mm
- Aktywność. Czerwiec/lipiec – październik. Zimuje jajo
- Lokalizacja. Łódzkie
- Pokarm. Semizoofag – wysysa soki roślinne z wierzbownic oraz drobne bezkręgowce o miękkim ciele
- Podobne. Przy uważnej analizie cech kluczowych nietrudny do odróżnienia pod pozostałych gatunków z rodzaju
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal
- Więcej o gatunku
- Rozmieszczenie
Łódź – Widzew 20.09.2020
Łódź – Widzew 20.09.2020
Moszczenica 25.10.2020