Miridae – Tasznikowate
Głowa trójkątna z dużymi, czerwonobrązowymi oczami osadzonymi na bokach i dość daleko w tyle głowy – przylegają one do obrączki apikalnej, co jest specyficzną cechą diagnostyczna rodzaju. Ciemię relatywnie szerokie – u samca niemal dwukrotnie, a u samicy 2,5 razy szersze od średnicy oka. Przedplecze i scutellum zwykle intensywnie czerwonobrązowe, rzadziej jasnobrązowe. Pokrywy pokryte rzadkimi, lecz długimi, jasnymi włoskami, czerwonobrązowe z jasnymi plamami na corium (przykrywka) i na klinikach (cuneus). Pokrywy niemal zawsze skrócone, nie zakrywają wierzchołka odwłoka; sporadycznie spotyka się osobniki makropteryczne.

Austria – Styria 20.07.2014 Fot. gernotkunz

1. Liczebność. Bardzo rzadki, obserwowany tylko wyjątkowo
2. Biotop. Murawy kserotermiczne, często w sąsiedztwie gniazd Myrmica scabrinodis
3. Wymiary. Długość ciała 3-4.2 mm
4. Aktywność. Czerwiec – wrzesień
5. Lokalizacja. Austria. W Polsce odnaleziony na Wyżynie Sandomierskiej
6. Pokarm. ?
7. Podobne. U nieco liczniejszego i bardzo podobnego Hallodapus rufescens ciemię jest węższe (u samca półtora, u samicy dwukrotnie tak szerokie, jak średnica oka) – częściej niż w przypadku H.montandoni spotyka się formy długoskrzydłe
8. Uwagi. Autor obserwacji – gernotkunz
9. Rozmieszczenie

avidal