Megaloceroea recticornis – Ścięga długoroga

Miridae – Tasznikowate
Ciało uderzająco smukłe, zielone lub słomkowożółte (u nimf często dwie brązowe smugi na wierzchu tułowia). Na ciemieniu wąskie, podłużne wcięcie. Tylne nogi bardzo długie; wszystkie stopy ciemne. Bardzo długie czułki; 1 człon czułków niemal tak długi jak głowa i przedplecze łącznie, pokryty bardzo krótkimi, ciemnymi włoskami.

Łódź 28.06.2020 Fot. Barnaba

M.recticornis

Łódź – BRUS 30.06.2019

M.recticornis

Łódź – BRUS 30.06.2019

Buczkowice 12.07.2015 Fot. Grzegorz Gierlasiński

Buczkowice 12.07.2015 Fot. Grzegorz Gierlasiński

  1. Status. Pospolity, wyraźnie liczniejszy na południu kraju
  2. Siedlisko. Łąki i inne otwarte tereny trawiaste
  3. Wymiary. Samica 9-10.2 mm. Samiec 7.9-8.5 mm
  4. Aktywność. Koniec maja – wrzesień. Nimfy do końca lipca
  5. Lokalizacja. Łódzkie, śląskie, lubuskie
  6. Pokarm. Soki wysysane z traw Poaceae
  7. Podobne. Gatunki z rodzaju Stenodema oraz zielone formy Notostira elongata, które chyba najłatwiej odróżnić po dłuższym owłosieniu 1 członu czułków
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Barnaba Grzegorz Gierlasiński Lucyna Bugiera  avidal
  9. Więcej o gatunku
  10. Rozmieszczenie
M.recticronis

Łódź – BRUS 30.06.2019 Widoczne wcięcie na ciemieniu i krótkie włoski na pierwszym członie czułków

Łódź 28.06.2020 Fot. Barnaba

Łódź 28.06.2020 Fot. Barnaba


Chociszewo 11.07.2019 Fot. Lucyna Bugiera

avidal

Leave a Reply