Rhyparochromidae – Brudźcowate
Przedplecze z jasnymi bocznymi krawędziami. Pokrywy skrzydłowe zwykle lekko skrócone, nie sięgające końca odwłoka; rzadziej przykrywające cały odwłok. Przednie uda zgrubiałe, wyposażone w dwa rzędy drobnych ząbków – cecha diagnostyczna rodzaju. Czułki ciemne, przy czym wierzchołek członu 2 zwykle ciemniejszy od jego nasady (na fotografiach terenowych nie zawsze jest to cecha dobrze widoczne); człon 3 całkowicie ciemny. Przy krawędzi rowka, w którym leży rostrum znajdują się dwa guzki.
- Status. Rzadki, znany ze Śląska
- Siedlisko. Zarośla, lasy, parki, ogrody; preferuje ściółkę
- Wymiary. Długość ciała 3.5-4.5 mm
- Aktywność. Od wiosny do jesieni
- Lokalizacja. Łódzkie
- Pokarm. Wysysa soki roślinne i drobne bezkręgowce
- Podobne. Pozostałe gatunki z rodzaju, które można odróżnić po ubarwieniu czułków i długości pokryw – zwłaszcza pospolity Scolopostethus affinis, który również posiada dwa rowki przy rostrum (różnice: człon 2 jasny, człon 3 ciemny z jasną częścią nasadową). Wiarygodna identyfikacja bywa niewykonalna na podstawie fotografii terenowych – na zdjęciu może się znajdować S.decoratus lub S.thomsoni
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal
- Rozmieszczenie
Rodzaj Scolopostethus - Drzazguń
Warto zauważyć, że w kluczu Pericarta cecha oddzielająca dwie grupy (affinis-grandis i decoratus-thomsoni) to ostre wyrostki na brzegach rowka, w którym spoczywa kłujka:
„Mesopleury, po każdej stronie rowka kłujki, z ostrym wyrostkiem lub guzkiem, długim i zakrzywionym do przodu u samców, bardziej zredukowanym i nie wygiętym u samic, widoczny z boku”
Dalsze cechy odnoszące się do ubarwienia czułków powinny być interpretowane po określeniu tej grupy (co jest niemożliwe ze zdjęcia, zwłaszcza, że S. thomsoni może wystąpić w formie długoskrzydłej).
Pozdrawiam
GG.
Wprowadziłem stosowne zastrzeżenie. Dzięki, Grzegorz. Właśnie po to istnieje możliwość dodawania komentarzy – aby eliminować błędy i nieścisłości