Athericidae – Popstruchowate
Samica szara z 3 ciemnymi pasami na tułowiu i zaciemnionymi po środku tergitami; oczy brązowe, u obu płci rozdzielone czołem. Samiec z żółtymi tergitami i zielonymi, niemal stykającymi się oczami. Skrzydła u obu płci wyraźnie plamkowane.
Charakterystyczna larwa wyposażona jest w posuwki, niczym gąsienica, co pozwala jej przemieszczać się po dnie strumienia. Poluje przy pomocy wysuwanego, teleskopowego aparatu gębowego.
Bereżki 29.05.2014 Samica
Bereżki 29.05.2014
Bereżki 29.05.2014
Bereżki 29.05.2014
- Liczebność. Rzadka. Czerwona Lista kategoria VU
- Biotop. Okolice szybko płynących rzek i strumieni o kamienistym, lub żwirowatym dnie. Preferuje tereny górskie
- Wymiary. Długość ciała 9-11 mm
- Aktywność. Maj – lipiec
- Lokalizacja. Bieszczady – Bereżki niedaleko Ustrzyk Górnych. Przez Annę Krzysztofiak obserwowana w Puszczy Rominckiej i w Wigierskim PN. W centralnej Polsce nieobecna
- Pokarm. Spadź, być może także nektar. Larwy początkowo rozwijają się w lepkowatych bryłach zbudowanych między innymi z ciał martwych samic, które złożyły na tych bryłach pakiety jaj. Larwy żywią się martwymi samicami, potem spadają do wody, gdzie prowadzą drapieżny tryb życia, lub żerują na padlinie
- Podobne. Atherix marginata jest wyraźnie ciemniejsza, niemal czarna. Nieco podobne są kobyliczki z rodzaju Rhagio
Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej 2007 Agregacja martwych i wciąż żywych samic tworzy mikrobiotop korzystny i konieczny dla rozwoju larw Fot. Anna Krzysztofiak
Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej 2007 Fot. Anna Krzysztofiak
Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej 2007 Fot. Anna Krzysztofiak
Bereżki 29.05.2014
Bereżki 29.05.2014
Popstruchę (chyba ibiską) obserwowałam także w Puszczy Rominckiej (most na rzece Bludzia) i na terenie Wigierskiego Parku Narodowego – mosty nad Czarna Hańczą.
Gdybyś przypadkiem miała fotki, doniesienie zyskałoby na atrakcyjności. Już uzupełniam opis. Dziękuję.