Athericidae – Popstruchowate
Samica szara z 3 ciemnymi pasami na tułowiu i zaciemnionymi po środku tergitami; oczy brązowe, u obu płci rozdzielone czołem. Samiec z żółtymi tergitami i zielonymi, niemal stykającymi się oczami. Skrzydła u obu płci wyraźnie plamkowane.
Charakterystyczna larwa wyposażona jest w posuwki, niczym gąsienica, co pozwala jej przemieszczać się po dnie strumienia. Poluje przy pomocy wysuwanego, teleskopowego aparatu gębowego.
Bereżki 29.05.2014 ♀
Bereżki 29.05.2014 ♀
- Liczebność. Rzadka. Czerwona Lista kategoria VU
- Biotop. Okolice szybko płynących rzek i strumieni o kamienistym, lub żwirowatym dnie. Preferuje tereny górskie
- Wymiary. Długość ciała 9-11 mm
- Aktywność. Maj – lipiec
- Lokalizacja. Bieszczady – Bereżki niedaleko Ustrzyk Górnych. Przez Annę Krzysztofiak obserwowana w Puszczy Rominckiej i w Wigierskim PN. W centralnej Polsce nieobecna
- Pokarm. Spadź, być może także nektar. Larwy początkowo rozwijają się w lepkowatych bryłach zbudowanych między innymi z ciał martwych samic, które złożyły na tych bryłach pakiety jaj. Larwy żywią się martwymi samicami, potem spadają do wody, gdzie prowadzą drapieżny tryb życia, lub żerują na padlinie
- Podobne. Atherix marginata jest wyraźnie ciemniejsza, niemal czarna. Nieco podobne są kobyliczki z rodzaju Rhagio
Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej 2007 Agregacja martwych i wciąż żywych samic tworzy mikrobiotop korzystny i konieczny dla rozwoju larw Fot. Anna Krzysztofiak
Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej 2007 Fot. Anna Krzysztofiak
Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej 2007 Fot. Anna Krzysztofiak
Bereżki 29.05.2014 ♀
Bereżki 29.05.2014 ♀
Bereżki 29.05.2014 ♀
Bereżki 29.05.2014 ♀
Popstruchę (chyba ibiską) obserwowałam także w Puszczy Rominckiej (most na rzece Bludzia) i na terenie Wigierskiego Parku Narodowego – mosty nad Czarna Hańczą.
Gdybyś przypadkiem miała fotki, doniesienie zyskałoby na atrakcyjności. Już uzupełniam opis. Dziękuję.