Aulacidae – Pokosowate
Poprzednio pod nazwami Aulacus arcticus i Aulacus exaratus. Głowa okrągła, czarna – w jej tylnej części brak poprzecznej listewki zwanej kołnierzem potylicznym. Tułów czarny, subtelnie bocznie spłaszczony; scutum z wyraźnymi zmarszczkami i prążkami – stąd zapewne polska nazwa gatunkowa. Stylikowany odwłok przytwierdzony do propodeum wysoko nad tylnymi biodrami. Odwłok w stanie spoczynku zwykle lekko uniesiony, całkowicie czarny lub częściej dwubarwny – w znacznej mierze intensywnie czerwony. Pokładełko długie i łatwo zauważalne.
- Status. Najliczniejszy gatunek z rodziny – mimo to sporadycznie obserwowany
- Siedlisko. Głównie lasy
- Wymiary. Długość ciała 5.5-10.5 mm
- Lokalizacja. Lubuskie, łódzkie
- Pokarm. Nektar. Larwy są endoparazytoidami (pasożyty wewnętrzne) i koinobiontami (pasożytują na wciąż rozwijających się poczwarce lub larwie, uśmiercając ją dopiero pod koniec własnego rozwoju) larw buczów z rodzaju Xiphydria
- Podobne. U pokosów z rodzaju Pristaulacus na tylnej części głowy obecny jest kołnierz potyliczny
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Ryszard Orzechowski avidal