Cephidae – Ździeblarzowate
Przedplecze i śródplecze czarne, lśniące, przedzielone żółtą poprzeczną przepaską. Odwłok smukły, czarny, u samicy zwykle z 4 biało-żółtymi przepaskami. Czułki lekko zgrubiałe od 4 członu. Człony 3 i 4 czułków mniej więcej tej samej długości, ale człon 3 odrobinę dłuższy od członu 4. Nasadowy człon tylnej stopy tej samej długości co człony 2-4 łącznie. W apikalnej części tylnej goleni 3 małe szczecinki, z czego dwie niewielkie przy samym wierzchołku. Uda czarne z żółtymi kolanami. Cerci dobrze widoczne. Twarz u samicy czarna.
- Status. Liczebność trudna do oszacowania. Obserwowana rzadko
- Siedlisko. Lasy, parki, ogrody
- Wymiary. Długość ciała 12-18 mm
- Aktywność. Maj – sierpień
- Lokalizacja. Łódzkie
- Pokarm. Nektar, pyłek; chętnie z żółtych kwiatów. Larwy są monofagami Filipendula ulmaria (wiązówka błotna)
- Podobne. Pozostałe ździeblarzowate. Gatunki z rodzajów Calameuta, Cephus i Trachelus nie mają zgrubiałych czułków począwszy od członu 4-go (a także człon 3 jest krótszy od członu 4 lub tej samej długości), 1 człon tylnej stopy jest u nich krótszy od członów 2-4 łącznie i są wyraźnie mniejsze (dotyczy pierwszych dwóch rodzajów) No i rodzaje te składają jaja na trawach i trzcinach. Natomiast Hartigia albomaculata i Hartigia nigra pozbawione są żółtej przepaski między pronotum a mesonotum. Samica Hartigia linearis ma w znacznej mierze żółtą twarz. U gatunków z rodzaju Janus na tylnej goleni znajdują się 4 szczecinki apikalne, z czego dwie mniejsze przy samym wierzchołku
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal

Tylna stopa – nasadowy człon ( kolor niebieski ) ma taką samą długość, jak człony 2-4 łącznie ( czerwony kolor )