Crabronidae – Grzebaczowate
Największy nasz przedstawiciel rodzaju Crabro. Skrzydła z pojedynczą komórką kubitalną Cu, co jest cechą diagnostyczną rodzaju. Ciało czarne z żółtymi akcentami na tułowiu. Przepaski na odwłoku częściowo przerwane(tergit 2 i 3) , u samicy szersze. U samca golenie przednich nóg mocno, tarczowato zgrubiałe o kolorze charakterystycznym dla każdego gatunku – tutaj jasnoniebieskie z białymi kropkami i porcelanowym połyskiem. Ich funkcja nie jest do końca znana, ale z pewnością ich ewolucją sterował dobór płciowy – mogą w jakiś sposób pomagać samcowi w czasie kopulacji, bądź stanowić odpowiednik pawiego ogona. Do tej drugiej koncepcji osobiście się skłaniam.
Łódź – Cmentarz Gadka Stara 04.07.2012 ♂
Łódź – Las Łagiewnicki 22.06.2013 ♂
Łódź – Widzew 02.08.2011 ♂
Łódź – Las Łagiewnicki 22.06.2013 ♂ z widoczną perłową strukturą na przedniej goleni
Las żeromiński 10.08.2015 ♀
Las żeromiński 10.08.2015 ♀
Pałczew 12.08.2011 ♀
Łódź – Młynek 25.06.2013 ♀
- Status. Najpospolitszy z 6 krajowych gatunków z rodzaju. Występuje w całym kraju
- Siedlisko. Ciepłe tereny otwarte – w tym skraje lasów, łąki, przydroża, piaskownie. Gniazda konstruuje w ziemi bądź w martwym drewnie – w tym w stojących usychających drzewach
- Wymiary. Długość ciała samicy 11-17 mm, samca 12-15 mm
- Aktywność. Czerwiec – wrzesień
- Lokalizacja. Łódzkie
- Pokarm. Nektar. Larwy żywią się sparaliżowanymi muchówkami średniej wielkości
- Podobne. Pozostałe grzebacze z rodzaju Crabro mają inny wzór na odwłoku, a samce odmiennie ubarwione tarczowate zgrubienia na goleniach . Podobna jest też miodwa Mellinus arvensis, która ma w skrzydle 3 komórki kubitalne, nie zaś jedną i brak jej srebrzystych włosków między oczami a narządami gębowymi
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Barnaba avidal
Łódzkie 06.07.2021 ♀ Fot. Barnaba
Łódzkie 06.07.2021 ♀ Fot. Barnaba
Łódzkie 06.07.2021 ♀ Fot. Barnaba
Pałczew 12.08.2011 ♀
Łódź – Młynek 28.06.2013 ♀
Łódź – Widzew 10.07.2014 ♀