Encyrtidae – Suskowate
Głowa szeroka, z przodu zaokrąglona, z tyłu niemal płaska, czerwonobrązowa do czarnej. Oczy duże, osadzona na bokach głowy, nie zachodzące na szczyt głowy. Tułów i odwłok zwykle czerwonobrązowe, lub czarne. Mesopleuron (boczna płytka tułowia) uderzająco duży – istotna cecha diagnostyczna rodziny. Link poglądowy. U niektórych gatunków scutellum uzbrojone w kępki sztywnych, czarnych szczecin (w tym u występujących w Polsce Encyrtus infelix i Encyrtus aurantii). Skrzydła z silnie zredukowanym użyłkowaniem, przezroczyste, lub miejscowo przyciemnione, bez pterostigmy – jak u wszystkich Chalcidoidea. W terenie przypominają mrówki wyglądem i zachowaniem. W Polsce co najmniej trzy gatunki.
Białystok 05.06.2018 Brak szczecin na scutellum sugeruje Encyrtus infidus – może jednak to być inny gatunek, dotychczas z Polski nie wykazywany Fot. Almandyn
Chociszewo 11.07.2021 Fot. Lucyna Bugiera
Łuków 03.07.2019 Fot. Ricosz
- Liczebność. Zapewne nierzadkie; mimo to sporadycznie obserwowane. Samce zdecydowanie mniej liczne od samic
- Biotop. Lasy, zarośla, parki, ogrody, sady, polany – wszędzie tam gdzie znajda gatunki żywicielskie
- Wymiary. Długość ciała przeciętnie 2.5-4 mm
- Aktywność. Wiosna – jesień; najczęściej obserwowane od maja do lipca
- Lokalizacja. Podlaskie, lubelskie, lubuskie
- Pokarm. Larwy są parazytoidami czerwców z nadrodziny Coccoidea i innych pluskwiaków z podrzędu piersiodziobych Sternorrhyncha
- Podobne. Inne gatunki z rodziny
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Almandyn Lucyna Bugiera Ricosz
- Gatunki wykazane z Polski
- Encyrtus aurantii
- Encyrtus infelix
- Encyrtus inflex
1. „Mesepisternum (boczna płytka tułowia) uderzająco duże – istotna cecha diagnostyczna rodziny” – to nie mesepisternum u Encyrtidae jest duże, tylko mesopleuron, czyli struktura obejmująca zlane ze sobą mesepisternum i mesepimeron. Te dwa elementy u części Chalcidoidea są rozdzielone, u części (Encyrtidae, Eupelmidae, Aphelinidae) tworzą jeden, duży skleryt.
2. „scutellum uzbrojone w ostre, pionowe kolce” – to są pęczki sztywnych, czarnych szczecin.
3. „Skrzydła z silnie zredukowanym użyłkowaniem” – jak u wszystkich Chalcidoidea.
4. „bez pterostigmy” – jak u wszystkich Chalcidoidea.
5. Encyrtus lecaniorum to młodszy synonim E. aurantii.
Jak zawsze rzeczowe, istotne informacje. Jeśli chodzi o mesepisternum, korzystałem z zalinkowanej strony. https://www.delta-intkey.com/britin/hym/www/encyrtid.htm
Spójrz na obrazki tułowia z boku tutaj:
https://www.nhm.ac.uk/our-science/data/chalcidoids/morphology.html
Obydwa warianty są ładnie pokazane i opisane.
Bardzo to czytelne. Wkleję link do opisu, być może nie wszyscy czytają komentarze. Ewidentnie czasem porywam się z motyka na słońce.