Halictidae – Smuklikowate
Głowa i tułów czarne. Odwłok czerwony, lecz ostatnie tergity – różna ich liczba w zależności od gatunku – czarne. Skrzydła przezroczyste z trzema komórkami kubitalnymi Cu. Wiele podobnych gatunków, na ogół niemożliwych do rozróżnienia na fotografiach terenowych
Las wiączyński 28.03.2014
Las wiączyński 28.03.2014
Las wiączyński 28.03.2014
- Liczebność. Pospolity rodzaj, niektóre gatunki rzadkie
- Biotop. Skraje lasów i leśne polany, łąki, wydmy śródleśne, piaskownie
- Wymiary. Długość ciała 4-15 mm, w zależności od gatunku
- Aktywność. Marzec – wrzesień
- Lokalizacja. Łódzkie. Występują w całym kraju
- Pokarm. Nektar, pyłek. Kleptopasożytnicze larwy żywią się mieszaniną pyłku i nektaru zgromadzonego przez samice z rodzaju Lasioglossum lub Andrena
- Podobne. Osobnik z lasu wiączyńskiego to nie Sphecodes albilabris, u którego zaczerniony jest co najwyżej ostatni tergit. Według Jacka Wendzonki raczej nie jest to także Sphecodes gibbus pojawiający się nieco później w sezonie, a możliwe że Sphecodes reticulatus. Osobniki z Widzewa i z BRUS-u należą do licznego grona podobnie ubarwionych małych nęczynów
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal
Łódź – Widzew 24.06.2014 Jeden z mniejszych gatunków
Widzew 24.06.2014
Łódź – BRUS 29.07.2016