Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Głowa czarna, oczy z żółtą obwódką. Scutum czarne, niekiedy z mniej lub bardziej wyraźnymi bordowymi paskami. Brak barwnych plam na pleurytach (boki tułowia). Odwłok czerwony, lecz jego wierzchołek czarny. Uda i golenie żółtopomarańczowoczerwone za wyjątkiem tylnych ud, które są często dwubarwne; czarna obrączka apikalna, o ile występuje, jest szeroka i wyraźnie zaznaczona. Czułki pomarańczowe, ciemniejące ku wierzchołkowi, u samicy z rozjaśnieniem na środkowych segmentach.
Zamość 23.08.2020 Fot. Andrzej Sawic
- Liczebność. Nie jest pospolity, ani liczny
- Biotop. Lasy, łąki, polany
- Wymiary. Długość ciała 20 mm i więcej – to wielki gąsienicznik, który na żywo sprawia imponujące wrażenie
- Aktywność. Czerwiec – wrzesień
- Lokalizacja. Lubelskie. Występuje w całej Polsce
- Pokarm. Nektar. Larwy pożerają gąsienice zawisaków Sphingidae; wymienia się Deilephila porcellus i Deilephila elpenor
- Podobne. Przede wszystkim Callajoppa cirrogaster o całkowicie czerwonych tylnych udach (ewentualnie z drobnym zaczernieniem) i czerwonym wierzchołkiem odwłoka
- Uwagi. Autor obserwacji – Andrzej Sawic