Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Głowa czarna, oczy z żółtą obwódką. Scutum czarne, niekiedy z mniej lub bardziej wyraźnymi bordowymi paskami. Brak barwnych plam na pleurytach (boki tułowia). Odwłok czerwony, lecz jego wierzchołek czarny. Uda i golenie żółtopomarańczowoczerwone za wyjątkiem tylnych ud, które są często dwubarwne; czarna obrączka apikalna, o ile występuje, jest szeroka i wyraźnie zaznaczona. Czułki pomarańczowe, ciemniejące ku wierzchołkowi, u samicy z rozjaśnieniem na środkowych segmentach.

Chociszewo 02.08.2021 Fot. Lucyna Bugiera

Chociszewo 02.08.2021 Fot. Lucyna Bugiera

Zamość 23.08.2020 Fot. Andrzej Sawic

1. Liczebność. Nie jest pospolity, ani liczny
2. Biotop. Lasy, łąki, polany
3. Wymiary. Długość ciała 20 mm i więcej – to wielki gąsienicznik, który na żywo sprawia imponujące wrażenie
4. Aktywność. Czerwiec – wrzesień
5. Lokalizacja. Lubelskie, lubuskie. Występuje w całej Polsce
6. Pokarm. Nektar. Larwy pożerają gąsienice zawisaków Sphingidae; wymienia się Deilephila porcellus i Deilephila elpenor
7. Podobne. Przede wszystkim Callajoppa cirrogaster o całkowicie czerwonych tylnych udach (ewentualnie z drobnym zaczernieniem) i czerwonym wierzchołkiem odwłoka
8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Lucyna Bugiera Andrzej Sawic

avidal