Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Głowa żółtobrązowa, twarz żółta. Scutum czarne z mniej lub bardziej wyraźnymi bordowymi znaczeniami przypominającymi literę „U”. Brak barwnych plam na pleurytach (boki tułowia). Odwłok jednobarwny – wszystkie tergity pomarańczowoczerwone lub żółtopomarańczowe; rzadziej wierzchołek odwłoka czarny. Krętarze czarne. Uda i golenie pomarańczowoczerwone.
- Liczebność. Nie jest pospolity, ani liczny
- Biotop. Lasy, łąki, polany
- Wymiary. Długość ciała 20 mm i więcej – to wielki gąsienicznik, który na żywo sprawia imponujące wrażenie
- Aktywność. Czerwiec – wrzesień
- Lokalizacja. Łódzkie, lubuskie. Występuje w całej Polsce
- Pokarm. Nektar. Larwy pożerają gąsienice zawisaków Sphingidae; wymienia się Acherontia atropos i Mimas tiliae
- Podobne. Wiele innych gatunków, w tym Calajoppa exaltatoria (czarny wierzchołek odwłoka), Amblyjoppa fuscipennis i Protichneumon pisorius, które mają czarne uda
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Lucyna Bugiera avidal
- Wymowa: kalajoppa cirrogaster
Czas lotu to czerwiec – wrzesień.
Dobrze wiedzieć. Dziękuję