Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Poprzednio pod nazwami Nippocryptus sexannulatus oraz Ichneumon vittatorius. Samica: ciało niemal całkowicie czarne poza białymi środkowymi członami czułków, białymi członami 2-4 tylnych stóp, białymi nasadami tylnych goleni i częściowo białym wierzchołkiem odwłoka; rozjaśnione bywają również wewnętrzne krawędzie oczu. Pokładełko dobrze widoczne, nie dłuższe od odwłoka. Skrzydła przezroczyste, na przednim skrzydle szeroka, ciemna, poprzeczna smuga. Zwierciadełko pięciokątne. Samiec o całkowicie czarnych czułkach i rozjaśnionych tylnych krawędziach tergitów; sporadycznie znajdowany.
Chociszewo 28.06.2021 ♀ Fot. Lucyna Bugiera
Łęgi Słubickie 10.05.2018 ♀ Fot. Marek Adamski
- Liczebność. Rzadki
- Biotop. Lasy, parki, ogrody, zarośla
- Wymiary. Długość ciała samicy 7.2-12.8 mm
- Aktywność. Wiosna – jesień; przypuszczalnie więcej niż jedno pokolenie w sezonie
- Lokalizacja. Lubuskie. Wykazywany także z Ojcowskiego Parku Narodowego
- Pokarm. ? Zapewne idiobiont poczwarek, a może także larw chrząszczy (Anthaxia hackeri) lub motyli (Cydia pomonella, Psychidae)
- Podobne. Inne czarne gąsieniczniki – zwłaszcza samce trudne do identyfikacji
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Lucyna Bugiera Marek Adamski
- Uwagi 2. Identyfikacja osobnika z 2018 roku angellus i Martin Schwarz
Z tego co wiem, to pasożytuje, m.in.: na Anthaxia hackeri, owocówce jabłkóweczce i niektórych Psychidae. Czasu lotu nie znam.
Bardzo ciekawe, wielkie dzięki za podanie tych żywicieli.
Przeglądnąłem zdjęcia gatunku w internecie i wygląda na to, że zdecydowana większość osobników jest zaobserwowanych w październiku (może dwa pokolenia?).
Dodam zbliżony czas aktywności imagines. Dziękuję